2016_12_16-Pico Sabocos, ipar aurpegiko korredorea eta ertza (AD)

Asteburua heldu zen, antizikloia mantentzen zen, hala ere elurraren baldintzak ez ziren nahi genituenak, baina azkenean animatu giñen Valle de Tena haran hurbilera joaten asteburua pasatzera, Telerako aterpean bi gauetarako ohea hartu genuen eta plan nahiko ona generaman pentsatuta, zapatuan hain polita eta baztertuta dagoen Peña Sabocos mendiko ipar aurpegian zerbait egin eta domekan Telera inguruan beste ekintza politen bat bilatu.

Arrastiko 19.30tan gelditu giñen Irurtzunen eta handik Jacarako bidea hartu genuen. Gaueko 22tan Refugio Teleran afaltzen geunden, asteburuak zituen bi egun hauetan egin beharreko ekintzei buruz berba eginez.

NOLA HELDU:

Hoz de Jacara heltzeko, beharrezkoa da Sabiñanigoraino heltzea, bai N-240tik edo N-330tik. Hemetik Biescaserako norabidea hartzen dugu N-260tik, Biescasera heldu arte, A-136 errepidea jarraituz Bubaleko urtegiaren parean goazenean, eskumatara ateratzen den bide gurutze bat jarraitu behar dugu,2-3 kilómetro inguru pasa ta gero Hoz de Jacara heltzeko,herria igaro eta gorantza doan pistatik segi kotxeagaz elurrak igotzen uzten digun lekuraino.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: AD/400 metro/45-50ºko malda. Resalte bat dauka (3-4 metro ingurukoak) baina oso ondo babesten dena, arroka zubiak non nahi eta arrakal eta pitzadura oso onak korredorearen bi aldeetan.
• Materiala: Kaskoa, bi piolet, kranpoiak, arnesa, aseguratzeko ekipoa, 60 metrotako soka, friend eta fisurero batzuk ondo etor daitezke, 2-3 izotz torloju eta bi elur estaka eraman genituen, korredorearen baldintzak, elurra eta izotzaren arabera asko aldatu daitezke.
• Desnibela: 1200 metro inguru
• Ibilbidea: Hoz de Jacako pista-Panticosa eski estazioaren goikaldea-Sabocos ipar aurpegia-Korredorea-Tontorra-Jeitsiera normala kotxerarte.
• Iraupena: 9 ordu.

ERREPORTAIA:

Sierra de Partacua edo Peña Teleraz ezagunagoa dena, goizeko lehen argiekin.

Panticosako pistetatik gora

 Pisten goikaldera heltzen gara eta aurrez aurre daukagun Sabocos-era jotzen dugu.

Panticosa Ice (D+/250m) eta Aurora Boreal (MD/200m)

Korredorearen baldintzak ez ziren oso onak, elurra transformatu gabe eta asko hondoratzen zizuna.

Korredoretik gora, atzean ibona dugularik.

Resaltetxo batzuk aurkitu genuen elur falta zela eta, honek bilgune bat montatua zeukan.

Resaltetik ateratzen, resalteko pausu zailenean izotza aurkitu genuen eta asko eskertu genuen.

Hemetik laua den gune batera heltzen gara, bi aukera daude, edo ertza bilatuz gorantza doan beste korredore bat hartu eta behin ertzaren goikaldean tontorreraino joatea, edo zuzenean eskumatara joan eta pala erraz batetik metroak irabazten joan tontorra lortu arte.

Geuk ezkerretara zijoan korredore txiki bat ikusi genuen eta ondoren ertzera eraman gintuena, ertza oso polita, aereoa eta paraje ikaragarri baten inguruan.

Pico Sabocos (2.757m)

Panticosa inguruko mendiak (Argualas, Algas, Garmos, Pondiellos, Infiernos etab)

Ertz geodesikoan, atzean Telerako mendiekin.

Jeitsiera ez deko galbiderik, pala erraz batetik jeitsi eta laster batean agertzen gara berriro Panticosa inguruko eski pistetan, hemetik etorritako bidea hartuz kotxera heldu arte.

Espero gustatu izana, horma honetan dauden beste korredoreen baldintzak hoberenak ez badira, eguna aprobetxatzeko oso gomendagarria den ekintza, zapore onarekin uzten duena.

2016_07-28/29-Rodellar (Kirol eskalada)

SARRERA:

2016ko udan, furgoneta hartu eta Mikelekin batera, Ecrins-etara joan giñan 15 egunez, ingurua ezagutzera, plan asko, aukera asko eta eguraldiak egiten uzten zigunaren arabera aukera ezberdin asko, azkenean 15 egun hauek horrela banatuta gelditu ziren, leku ikaragarriak eta oroimenean grabatuta geldituko diren opor batzuk:

• Mont Pelvoux (Couloir Cooliedge) (3.934m)
• Le Barre des Ecrins eta Dome Neige (4.102m)
• Ailefroide eskalada_Paroi de la Fissure: Songe d'une nuit de sabbat (250m/6a)
• La Meije (3.984m) Refuge de Aigletik (saiakera).
• Georges du Verdon_Hulk sektorea (kirol eskalada)
• Georges du Verdon_Montagne des Russes (200m/6a+/6b)
• Georges du Verdon_Les dalles grises (175m/5c)
• Les Calenques_Le Candele (150m/6b)
• Rodellar (Kirol eskalada)

RODELLAR:

Rodellar, Sierra de Guarako parke naturalaren barruan dagoen herri bat da, herri honetan, kirol eskalada egiteko munduan dagoen lekurik famatuenetariko bat dago, izan ere, Rodelarreko arrokak 400 eskalada bide baino gehiago eskeintzen dizkigu 35 sektoretan banatuta. Sektore guzti hauetara heltzea oso erraza da eta aproximazio laburrarekin.

Eskalada sektore hauek Mascun errekaren inguruan banatzen dira gehien bat, hormen inguruan erreka bazterrean putzu atsegin asko aurkitu ahal ditugu, non eskalatu eta gero bainutzu bat emateko aukera eskeintzen diguna.

Rodellarreko arroka, kare harria da, eskola honen bereizitasunak bere kupula eta bobeda handiak dira, sabai askorekin eta oso handiak eta luzeak diren txorrerak. Eskalada mota oso atletikoa da, oso fisikoa eta ikaragarri estetikoa.

Rodellarren aurki daitezken eskalada zailtasunak 9a+tik 6b-ra da, baina eskalada gehiena zazpigarren graduaren inguruan bornatuta dago, bide erraz gutxi daude, eta apretatu beharreko asko.

Rodellarrera joateko sasoi honena udaberria eta udazkena dira, baina hala ere, eskola hau oso ona da udan eskalatzeko baita neguan, hori bai, joaten garen sasoiaren arabera, hormen orientazioekin asko jolastu beharko dugu.

ERREPORTAIA:

Alpeetako bidaia ta gero, trallada asko generaman gorputzean, 15 egunetako bidaia egitea pentsatu genuen eta azken egunak apur bat luze egin zitzaizkigun. Hori dela eta Les Calenques-etik atera eta Catalunya aldera jeitsi giñen, bertatik lasai lasai egiteko buelta eta horrela Frantziatik genituen peaje guztiak ekiditzeko.

Rodellarrera gauez heldu giñen eta Olot-en erositako butifarrarekin, kubana erara prestatutako arroz goxo bat jan genuen, garagardotxo bat laguntzeko eta ogera.

Hurrengo egunean camping-era joan giñan, bertan furgoa utzi genuen eta eskalada sektoreetara hurbildu giñen.

“El camino” sektorera hurbiltzen gara lehenik eta behin, gerizpean dagoen sektore bat, desplome puntu polit batekin, jende asko zegoen, baina lekua oso polita.

“Las Ventanas del Mascun” ingurua

Ondoren Camino sektoretik gertu dagoen sektore berri batera joan giñan, bertan ekipatu berri zegoen bide bat probatu zuen Mikelek, 8a ingurukoa izango zela zioen, sabaia ikaragarria.

Caminon eskalatzen; Billy el rapido (7a+) eta Psiciclico (7b)

Prince sans Ride

Delfin

Maldita codicia

“Egocentrismo” sektorea, hurrengo goizean joan giñen, bertan gerizpea ematen zuelako, baina Alpeetako kaña guztiak ez zuen aukerarik eman ezertarako.

Eta ikaragarria izan den bidai bateri brotxe finala jartzeko, lagun artean afaritxo bat Gasteizeko urtegian, garagardo batzuekin eta bidaian zehar igarotakoak kontatzeko. Aupa zuek!!

Hurrengoarte

2016_07_26-Les Calenques "Le Calendal" (150m/6b)

SARRERA:

2016ko udan, furgoneta hartu eta Mikelekin batera, Ecrins-etara joan giñan 15 egunez, ingurua ezagutzera, plan asko, aukera asko eta eguraldiak egiten uzten zigunaren arabera aukera ezberdin asko, azkenean 15 egun hauek horrela banatuta gelditu ziren, leku ikaragarriak eta oroimenean grabatuta geldituko diren opor batzuk:

• Mont Pelvoux (Couloir Cooliedge) (3.934m)
• Le Barre des Ecrins eta Dome Neige (4.102m)
• Ailefroide eskalada_Paroi de la Fissure: Songe d'une nuit de sabbat (250m/6a)
• La Meije (3.984m) Refuge de Aigletik (saiakera).
• Georges du Verdon_Hulk sektorea (kirol eskalada)
• Georges du Verdon_Montagne des Russes (200m/6a+/6b)
• Georges du Verdon_Les dalles grises (175m/5c)
• Les Calenques_Le Candele (150m/6b)
• Rodellar (Kirol eskalada)

LES CALENQUES:

Calanquesen eskalatzen ibiltzeko “kanpamentu base” onena Cassis herria da. Herri txiki turistikoa da eta bertatik Calanqueseko ohiko lekuetara  hurbil gaitezke, bai kotxez edo garraio publikoa erabiliz.

NOLA HELDU:

Aix-en-Provencetik A-52 autopistatik Toulon aldera egin. Dagokion irteeran autopista utzi eta Carnoux-en-Provence herria gurutzatu. Cassisen sartu baino lehenago errotonda bar dago. Bertatik jaiotzen da Marsellara eramaten duen Col de la Gineste izeneko errepidea (D-599). Errepide ona eta trafiko gutxikoa da eta nik deskribatzen ditudan eskalada eremuetara hurbiltzeko modurik azkarrena eta erosoena da. Beraz, asko erabiliko den errepidea da.

NON LO EGIN:

Errotondatik Cassis aldera egin eta lehenengo aukeran eskuinera egin. Les Cigales kanpina 100 metro eskasera dago. Kanpina nahiko ongi dago. Taberna, denda eta Internet (wifi). Martxoak 15etik azaroak 15 arte dago irekita. Campingeko kostua 13€ pertsonakoa da.

(Iturria: X Larretxea Ordua Eskalatzenkas bloga)

(Iturria: CampToCamp)

LE CALENDAL (150m_6a+/6b)

6a graduan oso konstantea den bidea, pausu isolatu batzuekin 6b ingurukoak, plaka lisa eta presa txikikoa, Les Calenques-ko eskaladaren xarma guztiarekin eta inguru ikaragarri batean. Bidea oso ondo ekipatuta dago, itsaso ondoan egoteak eta Calenque En Vau-n kokatua egotea errepikapen asko sortu dizkio eta ondorioz bidea apur bat labainkor dago. Le Calendal bidea kala honen eskumako horman dago, denbora guztian itsas gainetik eta bilgune oso erosoekin. Horma honetan antzeko ezaugarriak dituzten eskalada bide gehiago daude.

Zailtasuna: 150m_6a+/6b

Materiala: 12 zinta expres eta kirol eskaladako soka, honetaz aparte bilguneetarako materiala.

Denborak: Ordu bat Calenque En Vau-ra; Eskalada 3/4 ordu eta jeitsiera 30min.

Aproximazioa: Aproximazioa Col de la Gardioletik egiten dugu. Nahi izanez gero autobuses hurbil gaitezke eta oinez galbiderik eta oso laua den bide batetik heltzen gara En-Vau-ra. Hondartzatik eskalada bidearen hasierara heltzeko, eskumatik doan virette bat jarraitu behar dugu, ondo markatuta.

Oharrak: Ez daude iturririk, ur asko eraman, eta gomendatzen dizuet autobusez joatea, azken geltokia baita, eta aparkatzeko arazoak egon ohi dira. Euro bat kostatzen du eta campingeko sarreran dauka geltokia.

ERREPORTAIA:

Hondartzan arnesa eta materiala jartzen dugu, ur apur bat hartu eta eskumatik doan virettetik igotzen gara.

L1_6a(30m): Virettetik rapelatu eta itsas mailan hasten da lehen luzea, kontuz rapela egiterako orduan, sokak bota gabe ez bustitzeko. Lehen luzea plakaduna da, eta hankak mugitu beharrekoa regleta txikiekin.

L2_6a+/6b (35m): Irteera potente bat, kantu onekin baina mugimendu zail batzuk dituena, tako bat hartu behar da, ondoren rebote bat eta tarte zailena bukatzen da, hemen dago bide guztiko tarte zailena.

L3_6a(35m):Hasiera plakan irteera bat, hanka fin batzuekin, ondoren sabaitxo batera heltzeko desplomean baina presa onekin, pausu nahiko psikologikoa.

Lekua ikaragarria da, eskalatzen zauden bitartean hondartzan dagoen jendea ikusten da, eta barkuak sartzen eta ateratzen dira denbora osoan zehar, gomendagarria.

L4 _5c/6a (45m):Bilgunetik atera bezain laster pausu fin batzuk, arrakala batzuetara heldu arte, hemetik gora oso pitzatutako plaka batetik jarraitzen du, nabarmenki gradua jaitsiz eta txapen arteko distantzia handituz, bilgune bat dago, baina metro batzuk jarraituz zuhaitz potolo batzuetara heltzen gara bertatik goialdera heltzeko bidea ikusten delarik.

Eta parajeaz ez gara aspertzen, hori bai, beroa handia da, orientazio ona duen horma, itzaletan bait dago, baina bukatzeko gogoekin eta hondartzan bainu bat hartzeko irrikitan.

Jeitsiera:

R4tik, , bidezka bat jarraitu eta metro gutxitan bide zabalago batera helduko gara, hemendik jarraitu behar ditugu hitoak altura apur bat galduz, kanal txiki batera heldu arte, jeitsiz goazen heinean estutzen da, rapel instalazio batera heldu arte, 20-25 metrotako rapel bat dago eta jarraian ikusten dugu hondartzara eramaten gaituen bidea.

Espero gustatu izana Les Calenques-eko eskalada, guri ere asko gustatu zitzaizkigun, animatu irakurtzera lekuaz jakiteak pena merezi baitu, bai eskalatzeko bai hondartzan ibiltzeko, gomendagarria.

Hurrengoarte 

2016_07_20-Ailefroiden eskalatzen (Paroi de la Fissure 250m/6a)

SARRERA:

2016ko udan, furgoneta hartu eta Mikelekin batera, Ecrins-etara joan giñan 15 egunez, ingurua ezagutzera, plan asko, aukera asko eta eguraldiak egiten uzten zigunaren arabera aukera ezberdin asko, azkenean 15 egun hauek horrela banatuta gelditu ziren, leku ikaragarriak eta oroimenean grabatuta geldituko diren opor batzuk:

• Mont Pelvoux (Couloir Cooliedge) (3.934m)
• Le Barre des Ecrins eta Dome Neige (4.102m)
• Ailefroide eskalada_Paroi de la Fissure: Songe d'une nuit de sabbat (250m/6a)
• La Meije (3.984m) Refuge de Aigletik (saiakera).
• Georges du Verdon_Hulk sektorea (kirol eskalada)
• Georges du Verdon_Montagne des Russes (200m/6a+/6b)
• Georges du Verdon_Les dalles grises (175m/5c)
• Les Calenques_Le Candele (150m/6b)
• Rodellar (Kirol eskalada)

AILEFROIDE:

Ailefroideko harana, Ecrinsetara baldin bagoaz, egun dezente igarotzeko leku ezin hobea da, 1500 metrotako altueran dagoen harana, camping handi batekin, eta kokaleku estrategiko bat dauka. Haran txiki bat da, oso lasaia, komertzio txikiekin eta bi eskualdeetan granitozko hormez inguratuta dagoena. 

Ailefroidek aukera asko ematen dizkigu, alde batetik boulderra egiteko aukera asko ditu, bai campingetik ondoan, edo altuerara igota. Bestalde, alpinismoa egiteko kokaleku bikaina du, bertatik hasten baitira Pelvoux, Les Bans, Sialuouze edota Pic Sans Nom-era igotzeko bidea, eta errepidea jarraituz Le Barre des Ecrins eta Glaciar Blanc-era igotzeko.

Bestalde oso gertu dago Brianconais, Lautaret edota Tete d´Aval eskalada inguruetatik, baina Ailefroiden eskalatzeko mila bide daude, luzeak, laburrak, zailak zein errazak, ekipatuak edota semi ekipatuak.

(Iturria: Barrabes_Luis Alfonso “Luichy”)

NOLA HELDU:

Bi aukera ditugu, A7tik Valence-ra heldu, eta bertan A49a hartu Grenoblera, hemetik autopista utzi eta N91tik Le Bourg d´Oisansera heldu arte, hemen D530 hartu Le Berardera heltzen gara (Dibona orratza etab). N91a jarraituz gero, Col du Lautaret zeharkatzen dugu (Hemen La meijera igotzeko abiapuntua), Masif de Cerces ingurutik pasa eta Brianconera heldu arte, Cerces, Ailefroide, Tête d’Aval eta Tenaillesera heltzeko leku aproposa.

Zuzenagoa den beste aukera bat dago, Aix en Provencera goaz eta A51 autopista hartzen dugu Gap-era bidean apur bat arinago autopista bukatu eta errepide konbentzionalean bihurtzen da, hemetik N94a hartzen dugu, zuzenean Brianconera eramaten gaituena.

FITXA TEKNIKOA:

BIBLIOGRAFIA: “Oisans nouveau, Oisans sauvage” bi liburutan banatuta dagoena (ekialdea eta mendebaldea), 2.000 urtean argitaratua Jean Michel Cambon-ek, Ecrinsetan luzeetako bideak eskalatzeko derrigorrezko liburua da. Deskatolatuta dago leku askotan eta zaila da lortzea estatu mailan, Frantzian eskatuz gero erraza.

NON LO EGIN:

Ailefroideko herritik gora, 1500 metrotako altueran camping bat dago, pare bat hotel eta apartamentu eta chalet. Campinga oso ondo dago, dutxak eta trastoak garbitzeko lekuak. Furgonetan lo egitea debekatuta dago camping barnean ez bada, eta multak oso altuak dira. Campingeko kostua 7€ pertsonakoa da.

http://www.ailefroide.fr/camping/

SASOIA:

Haranean dauden eskaladak egiteko sasoi gomendagarriena udaberri-uda da, baina orientazioaren arabera eta alturaren arabera eskaladak apur bat luzatu edota murriztu daitezke.

EKIPAMENDUA:

Ecrinsetan ematen den ekipamendu mota oso aldakorra izan daiteke, ze urtetan zabaldu den bidea faktore honetan zer ikusi handia du, iltzeak edo spits-ak aurkitu ahal ditugu, baina seguruena da paraboltez errekipatuta egotea. Bilguneak rapelatzeko aukerarekin, bai mailloi edo anillekin. Hala ere, onena Jean Michel Cambonen eskalada gidarekin laguntzea da, bertan izarren bidez markatuta dago ekipamendu mota, baina aurretik esan bezala, nabarmenak dira berriz paraboltarekin ekipatutako bideak.

ESKALADA MOTA:

Horma bertikalak, apur bat etzanda baina ez pentsa oso etzanak direnak, noiz behinka sabaitxoekin eta arrakala eta tximinia asko dituena. Eskalada presa txikien gainean, itsasgarritasun handikoa eta hankak oso ondo mugitu beharrekoa “mazara” joan beharrean.

JEITSIERAK:

Ohikoa izaten da berriz ere bidea rapelatu behar izatea edo gertutik rapelatzeko dagoen linearen batetik jaistea, rappeletan sorpresak eduki ahal ditugu, batzuk aereoak dira eta, shunta edo machard-a sustoak kentzeko primerakoak.

MATERIALA:

15 expres zinta eta bilguneetarako materiala nahiko eta soberan ibiliko gara, hala ere ibilbide batzuk semi ekipatuak ere badaude. Eskalada bide hauetan pare bat friend eramatea ez dira inoiz gaizki etorriko.

PAROI DE LA FISSURE: SONGE D'UNE NUIT DE SABBAT (250m/6a)

V+ graduan oso konstantea den bidea, pausu isolatu batzuekin 6a ingurukoak, plaka lisa eta presa txikikoa, Ailefroideko eskaladaren xarma guztiarekin. Jean Michel Cambonek 1.994an zabaldua.

Hormaren hasierara iristeko, campingetik atera behar gara eta Pelvouxera doan norabidean, erreka igaro behar dugu, ezkerrean errekatik tirolinaz pasatzeko instalazio bat aurkituko dugu, hau igaro eta hormaren aurrez- aurre egongo gara.

Luzeen deskribapena:

• L1_5b: Plaka fina, seta batzuekin eta begetazio dezente. Txapaje txarra.
• L2_5c: Plaka, itsasgarritasuneko arroka hobeagoa.
• L3_6a: Sabaitxo bat desplometan baina presa onekin, pausu nahiko psikologikoa.
• L4+L5_5b: Bi luzeak batzeko aukera, bi plakadun luze dira.
• L6_5c+: Plaka ona, crux batekin fisura polit batean, terraza batera heltzeko.
• L7_5c: Plaka, bukatzeko luzea, begetazio asko.

Jeitsiera, rapel bidez:

• Rapel 1_45m:Azken bilgunetik  R6ra heldu arte.
• Rapel 2_45m: Diagonalean joan behar da apur bat.
• Rapel 3_45m: Diedro batetik jeitsi.
• Rapel 4_45m:Diedro batetik jarraitu eta rapel eskegi bat.
• Rapel 5_35m: Zorura

Col du Lautaret

La Meije

Gertuago

Pied du Pont

 Afaria prestatzen

Hurrengo bi egunetan “La Meije” igotzeko asmoa geneukan,

La Meije (3.984m) Refuge de Aigletik (saiakera).

Ondoren Alpeetan 3 egunez eguraldi txarra sartzen dela ikusita, gauzak batzen ditugu eta “Georges du Verdon”-era joateko bidea hartzen dugu, bertan egindako eskaladak hurrengo linketan:

·         Georges du Verdon_Hulk sektorea (kirol eskalada)

·         Georges du Verdon_Montagne des Russes (200m/6a+/6b)

·         Georges du Verdon_Les dalles grises (175m/5c)

Espero gustatu izana eta Verdoneko eskaladak ere asko gustatu zitzaizkigun, animatu irakurtzera lekuaz jakiteak pena merezi baitu. Hurrengoarte