2017_03_24-Espolon Adamelo (6a/200m) (Riglos)

Egun libre batzuk hartu genituen lanean eta martxoako elurra zetorrela ikusita Valle de Tenara joan giñen, nola ez Peña Telerara, bertatik zerbait egiteko asmoarekin, osteguneko goizean pateada on bat eman eta gero Elenara bidean, bertatik jeisten ziren purgak ikusita buelta eman genuen, eta ostiralean Riglos aldera joan giñan zerbait egiteko asmoarekin, Piedrafitan euria ari zen atera giñenean bidean eta Murillo de Gallegora iristean nahiko bustita ikusten ziren hormak, kafetxo bat hartu genuen lasai-lasai eguzki izpiak Rigloseko hormak lehortzen zituzten bitartean

Bidea egin ta gero, esan beharra daukat  gustatu zaidan bide bat izan dela, oso ondo ekipatuta eta edonori gomendatzen diodana, aproximazio arina, eskalatzeko arina eta egun arraro bat daukagunean eguna salbatzeko moduko komodina, rapel politak eta arin batean geunden berriro bueltan, txorizo eta gazta jateko gogoekin.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: 6a/200 metro
• Ekipamendua: Paraboltak. Bilguneak paraboltekin eta rapelatzeko argollekin (horiak).
• Materiala: 12 zinta expres eta bilguneetarako materiala.
• Jeitsiera: Pisoiko rapeletatik, bi aukera, edo zirko de veranora doazen rapelak edo “Los Volaos”, guk azken hau erabili genuen, sirga jarraituz, R1, 35 metrotako lehen rapel bat, ondoren sirga labur bat jarraitu eta R2+R3 rapelak egin (50 metro ingurukoak).
• Nola heldu hormara: Kotxea Riglosen uzten dugu eta Pisonera doan bidezka hartuz, eskumaldean dagoen espoloia da, 5 minutu.

BIDEAREN DESKRIBAPENA:

Luze guztiak tonika berdina jarraitzen dute oro har, nahiko bertikala, eta oso estatikoa izan daiteken pausuren bat edo tripa txikiren bat baina 6a gradua igaro gabe. Luzeak enpalmatzeko aukera asko. Oso ondo ekipatuta dago, eta bilguneak oso erosoak dira. Kolore berdinak dituen paraboltak jarraitu behar dira eta bilguneak horiak.

(Argazkia_ Blog: sarikamontesa)

L1 (V+/35m) + L2 (6a/15m): Lehen luzea nahiko erraza, pare bat tripatxo eta tonika berdina jarraitzen duena, bilgunera heldu arte, bertan “La panza del pijo” famatua dago, polita, eta apur bat pulitua baina ondo egiten dena.

L3 (IV+/25m) + L4 (6a/20m): Hasieran apur bat etzana bilgunera heldu arte eta ondoren kantu asko duen tripatxo bat igaro behar da. Bertan “La panza del cabron” aurkituko dugu, aurrekoa baino errazagoa iruditu zitzaidan, panza behin igarota, txapak desagertzen dira bilgunera heldu arte dagoen pausuraino, luze polita.

L5 (IV+/35m) + L2 (V/35m): Luze erraza lehengoa, ez zitzaidan hain iruditu hain apurtuta zegoela, bilgunea eskumatara ikusi genuen, baina hobeto ezkerretara ateratzen den espoloia igotzea ta panza bat igaro ta gero goikaldeko bilgunera heltzea 65/70m.

L7 (IV+/35m-60m leporaino): Aurrekoa baino errazagoa, bertan sirga dago, rapeletara heltzeko.

ERREPORTAIA:

Eguzkia jotzen zuen bitartean, arnesak lasai jartzen ditugu, aurrez aurre, Pison, Adamelo, Volaos, Cuchillo eta Melchor Frenchin malloak.

 “La panza del pijo” famatura heltzen, polita, eta apur bat pulitua baina ondo egiten dena.

Ziortzaren lehen aldia Riglosen, azken bilgunean zeukan aurpegia errepikatuko duenarean zen ;)

Jonan eta neu, atzean herria dugularik.

Paraje ederra eta giro polita azken luzeetan.

Bertikaltasuna

Bigarren rapelean

Azken rapela egiteko, super man!!!

Azken rapelaren bideo bat, eskegia eta oso ikaragarria (60 segundukoa, eta 60 metro baino apur bat gutxiagokoa)



Lehortea ekiditzen sahiatzen, Jacara bidean egindako geldialdi arin batean.

Jacan dutxatu ta gero, afari goxo bat, pizza surtido ona eta ondoren edari isotoniko batzuk.
 

Hauxe da dena, espero gustau izana

2017_02_26-Pico del Aguila (1.972m) Ipar korridorea (AD/D-/270m)

Ostiralean Piriniotara jeitsi nintzan Mikelekin eta Telerako Maribel (D+/MD-/350m) korridorea egin genuen, eta Tenako haranean zegoen elur/izotz baldintzak ikusi genituen. Zior eta Jonan, zapatu arrastian batzen zitzaizkigun asteburuko plan honetara, eta ideia zen beraiekin zerbait egitea domekan, hori dela eta Teleratik jeisten ari giñela baldintzak zeintzuk ziren komentatu eta Jacan gelditu giñen, plan B bat aurkitu nahirik.

Villanuako Triton alberguean lo egiteko lekua hartu ta bertara hurbildu giñen iñauteri egunean, Mikelek eta neuk primeran sartu zitzaigun dutxa bero bat hartu eta garagardo bat hartu ta gero afaria prestatu genituen, hiru makarroi platerkada eguneko petxada errekuperatzeko jajaja.

Hurrengo egunerako plana, goizeko seirak aldera esnatzea, lasai gosaltzea eta gertu geneukan Canal Royako parkingean kotxea utzi eta gero Riosetatik gora Aguilako ipar korridorea egitea, tontorrean apur bat tontoarena egin mozorro batzuekin eta kotxera itzultzea, Jaca inguruan dagoen "Piknik-gune" batean bazkari goxo bat prestatu eta eskiatzaileen kotxe karabana ekiditu.

Pico Aguilako ipar korridorea,  goiz batean lasai egiteko erakarpen oso ona dauka dauka: gerturatze errez eta laburra baitu. Korridore ez oso zaila eta gainera ekipatuta dagoena, eta paraje oso polit batean dagoena, oso gomendagarria.

NOLA HELDU:

Canal Roya-ra (Portaletekoa ez, Canfranc-ekoa) heltzeko, Canfranc geltokitik Candanchuko bidean pare bat kilometroetara egongo da gutxi gora behera igotzen ari garela eskuinera zubi baten ondoan dago.

FITXA TEKNIKOA:

(Web-etik dabilen krokisa, Landher mendi dendak duen reseñatik hartua)

• Zailtasuna: AD/D- 270 metro (Baldintzen arabera asko alda daiteke)
• Materiala: Kaskoa, bi piolet, kranpoiak, arnesa, aseguratzeko ekipoa, 60 metrotako bi soka, friend eta fisurero batzuk ondo etor daitezke, 2 izotz torloju eta neguan beti laguntzen dute pare bat iltze, korridorearen baldintzak, elurra eta izotzaren arabera asko aldatu daitezke.
• Desnibela: 400/500 metro inguru ekintza guztiak; korridorea 270 metro.
• Ibilbidea: Canal Royako parkinga-Rioseta-Korridorea-Pico Aguila tontorra-Hegoaldera doan jeitsiera-Rioseta-Canal Roya.

KORRIDOREAREN BASERA HURBILKETA:

Errepidetik 400-500 metro egin ondoren eta Rioseta kanpamentua bistan dugula ezkerrera pista bat ateratzen da. Pista hau hartuta lehenik metro batzuk kontrako bideruntz egiten ditu baina berehala bihurgune bat egin eta Rioseta kanpamendua bere ezkerretik igarotzen du korredore aldera. Ondoren trabesia batean ezkerreruntz diagonalean abiatu ginen zelai batetik, apurka malda irabaziz korridorearen sarrera ikusi arte (45min/1h).

ERREPORTAIA:

Elurraren egoera oso ona zen eta lasai lasai joanda, ordubete ingurura eta gorputzean izerdikada txiki bat bota ta gero, korridorearen sarrerarekin topo egiten dugu.

Lehen metro hauek 45-50 gradu inguruetan mantenduko dira gutxi gora behera eta ez dute zailtasun handirik, elurraren egoera oso ona zen eta Mikel eta neu soka gab igo giñan, Zior ta Jonan bestalde, ensanblean igo ziren badazpada.

Arazotxo bakarra goitik etengabe erortzen izan genituen harri eta izotz zatiak, izan ere kordada bat geneukan goitik, baina oso motel zijoazen, luze guztiak aseguratuz ta R1ean aurrera pasatzeko eskeini ziguten.

Mikel, korredorearen erdikaldean aurkitzen den erresaltera heltzen.

Bigarren erresaltea, ondo tapatua zegoen eta arazo barik igaro genuen.

Korridorearen azken metroetan Mikelek atera zigun argazkia, malda azken metrotan dezente jeisten da, eta laster batean irteerako kornisaren parean aurkitzen gara.

Hemetik 5 minututan ezkerraldean aurkitzen den Pico Aguila (1.972m) tontorrera heltzen gara.

Zior eta ni tontorrean, panoramika oso ona du mendi honek, Midi, Anayet, Izas, Canal Roya, Collarada, Aspe, Picos de la garganta, etab.

Mikel tontorrean, atzean Aspeko ipar aurpegia duelarik, pasadan urtean bertatik egon giñen sasoi hauetan.

Iñauteriak ere heldu dira aurten Piriniotako tontorretara.

JEITSIERA:

Tontorretik Riosetara edo Canal Royara itzultzeko bi aukera daude, korridorea berriz rapelatzea, bilguneak ekipatuta, lau rapeletan egiten da, edo bestela hego aurpegitik jeisten den bidezka jarraituz, geuk bigarren hau erabili genuen, izan ere bero handia iten zuen eta korridorearen goikaldeko kornisak ez zuten itxura oso onik eta horretaz aparte korridoretik gora jendea zebilen igotzen, hegoaldetik jeitsiz gero, 45 minututan kotxera helduko gara.