2017_11_01-Anso.Pilar del Paso. Directa Anso (6a+/170m)

SARRERA:

Aurreko asteburuan Piriniotan eguraldi txarra ematen zutenez "La Cabrera"-ra jeitsi giñen hango granito ikaragarrian pitzadura eta arrakalak eskalatzeko, eta Azaroak 1eko jai egunean zubirik hartu ezin ibili giñen, zerbait egin nahi genuen, Piriniotako azken balak gastatu nahian, lanetik atara bezain laster Ansora bidea hartu genuen, bertako bideren bat egiteko asmoarekin, tenperatura freskoak ematen zituzten eta haize apur bat, hori dela eta, "Anso Directa" bidea aukeratu genuen, leku askotan oso ona zela irakurrita geneukan ta egin beharreko listan genuen.

FITXA TEKNIKOA:

Lehen argazkia Hokus Pokus blogekoa eta topoa saretik hartutakoa.

• Nork ekipatua: Bernat Jover eta Joan Alonso 2011an
• Nola heldu: Ansotik Zurizara bidean, heltzean, lehen zubia pasatzerakoan, lau poste luminoso dituenak, apur bat jarraitu ta beste bi poste gorri aurkituko ditugu, eskumatan bi kotxerentzako parking txiki bat daukagu, eta errepidearen ondoan, hito handi bat dago, hitoa jarraituz basoan sartu, hitoak jarraituz hormara heldu arte, bertan "DA" horman idatzita aurkitu arte, Directa Anso, kotxetik 15-20 minutu.
• Zailtasuna: 6a+  eta 170m.
• Arroka mota: Kalitate "oso ona" duen kare harrria, tarte batzuetan adi ibili beharrekoa, tarte oso onak eta oso kaxkarrak tartekatzen ditu.
• Ekipamendua: Luzeetan zehar pare bat iltze ta arroka zubiren bat aurkituko dugu, bilguneak bi paraboltekin eta argolla rapelatzeko.
• Materiala: Zinta luzeak, friend joko bat (ertainak bikoiztuta hobeto), fisurero joko bat ta 60ko soka bikoitzak.
• Jeitsiera: Rapelean, R5etik R4ra; R4tik R3ra: R3tik R2ra; R2tik zorura, leku askotan rapel guztiak egiteko gomendatzen dute.Geuk horrela egin genuen eta ez genuen inongo arazorik izan.

Anson kokatzeko mapa, "Valle de Anso.Guia de escalada en roca" liburutik hartua (saretik leku askotan ikusi dudanez jartzen dut, ondo kokatzeko). Liburua Antonio Garcia Picazorena da, neuk erosia daukat eta oso ondo dago.

ERREPORTAIA:

Goizetik esnatzen gara, baia eguzkiak jotzen duen arte denbora iten goaz, Ansoko herrian egin dugu lo eta bertan eskaladako materiala prestatzen dugu, 9tan Zurizarantza doan errepidea igotzen hasten gara.

Pared del Paso

Ansoko errepidean, leku polita galtzeko.

Aproximazioa pultsazio bajutan egiten dugu, izerditan ez hasteko, 15-20 minutu.

L1: V+/35m: Lehen luzea nahiko ona da, pitzadura ona, iltze bat bilatu nahiean, arroka nahiko ona sekzio guztietan eskumatara egin beharreko trabesian izan ezik, dena apurtua dagoela.

Babesteko aukera asko daude, kontuz arrokarekin.

L2: V+/30m: Eskumatara daukagun pitzadura handitik hasten da, zuhaizkera bidean, pieza handiak sartzen dira kañoira, ondoren pausu aarraro bat ta R2a saltatuz, R2bisera joan, iltze bat dago, fisurero bategaz babesteko oso ondo, edo friend batekin.

L3: 6a+/35m: Pitzadura oso txikia, irteera potentea, ondoren eskumatara dugun pitzadura handitik zuhaizka handia bilatu nahiean, ezkerretara gelditan jaku bilgunea. bigarren zatiko pitzadura nahiko da, arroka pintxudoa, baina sekzio arraroekin.

L4:V+/45m: Ezkerretara dagoen pitzadura pasa ta bloke handiak babestuz igo, bilgunera heldu arte, tirada luzea ta polita, kanto asko daukana, pare bat zinta daude ez galtzeko.

L5:V+/20m: Zinta bat dago, txapatu, arroka apurtua, sabina moztu bat beste zinta bategaz, trabesia nahiko itsusia eskumatara ta iltze bat, pitzadura bat, begetazio dezentegaz ta bilgunera heltzen gara, luze nahiko itsusia.

Azken bilgunetik, rapelak hasi baino lehen ataratako selfia.

Ansoko basoak sasoi hauetan kolorez beterik dauz.

RAPELAK: Gomendagarriena (leku batzuetan denak egitea jartzen du)

• R5-R4ra.
• R4tik R3ra
• R3tik R2ra, (R2bisean bat gelditu ondo batzeko sokak)
• R2tik zorura sokak ondo jeisten dira trabatu gabe.

Gauzak arin batean kotxean gorde ta Ansoko herriaren ondoan dagoen atseden guneko mahaietan dilista arin batzuk jaten ditugu materiala banatzen dugun bitartean.

Bide hau Ansoko biderik onenetarikoa zela irakurrita neukan ta labur geltditzen zela, pertsonalki bidearen kokalekua ikaragarria da baina ez dauka luze onik, lehen luzea harrokagaz kontuz ibili beharrekoa, bigarrrena bai esango nuke oso ona dela, ondo babestu beharrekoa baia L3 eta L4 nahiko sekzio onak eta oso txarrak tartekatzen ditu, ta L5, pertsonalki soberan dagoela esango nuke, goitik ateratzea ahalbidratzen ez badu, bidea polita baia asko gehiago espero genuen.

2017_10_29-La Cabrera.Pico de la Miel. Espolón Manolin (V+/215m)

SARRERA

Asteburua zetorren eta bai Piriniotan bai Asturiasen eguraldi kaskarra iragarrita zegoen, Euskal herritik nahiko aldakorra baita, domekan euria, zer egin pentsatzen ari giñala, Madirilera bidean dagoen La Cabrerako Pico de la Mieletaz akordau giñan, hantxe eguraldi ikaragarria ematen zuten eta tenperatura oso ona ta harantza abiatu giñan bariku gaban, peajea hartuta Gasteizetik 2 ordu ta 30 minututan hantxe giñan.

Lehen aldia "La Cabrera"-n, granito oso ona ta pitzadura ta arrakal ikaragarriak dituen lekua, baia gure eskalada estilo ezberdinekoa, hori dela eta inguru hau ezagutzen duten lagun batzuei lehen kontaktu baterako bideak gomendatzea eskatu genien. 

Oso leku erosoa da, apromaxio oso laburrekoa, rapelatzeko aukera duena, jeitsiera erraza ta arina, tenperatura ona ta arroka ikaragarria, lehen aldia izan da baina ez azkena.

Aurreko egunean lasai esnatu giñan ta Ezequiel bidea eskalatu genuen goizean eta arrastian "bloque californiano" famatuan apur bat pena emateko utzi genuen, pitzadura perfektu bateko 6a batean sartu ta ezin mugitzea, zenbat teknika falta zaigun ikusi genuen jajaj.

FITXA TEKNIKOA:

• Lehen igoera:Daniel Jiménez, Fernando Negro, Pedro Tena y Manolín, en 1977.
• Nola heldu: Gasolindegian kotxea utziz, bidezka jarraituz 15 minututan bidearen basera heltzen gara, ez dauka galbiderik, oso zapaldua eta hitoekin markatuta.
• Zailtasuna: V+/215m.
• Materiala: 60 metrotako bi soka, friend eta fisurero joko bat ta zinta luzeak. 
• Arroka mota: Kalitate oso ona duen granitoa, granu potolokoa, eta itsasgarritasun handikoa.
• Ekipamendua: Bilguneak ekipatuta, fisura oso onak eta babesteko aukera asko ditu.
• Jeitsiera: Bide guztia rapelatzeko aukera dago, bilguneak malloi edo anillekin ekipatua dago, hala ere goitik atera ezkero, gomendagarriena oinez jeistea da, tontorretik eskumatara gelditzen dan kallejoitiik, destrepe txiki bat eginez edo rapel txiki bat.

ERREPORTAIA:


Aurreko egunean Ezequiel bidea egin genuen, La Cabrerako bide mitiko eta erraz bat, ta gaba hortan Katuoineko kideekin afaldu genuen, eta pare bat bide gomendatu zizkiguten

L1: IV/40m: Hasierak pare bat aukera ditu, edo zuzenean ikusten den plakatik sartzea, pare bat parabolt babesteko edo ezkerretik dagoen pitzaduratik joatea, zinta luze bategaz atera, ondoren plaka txiki bat pasaz arrakal diagonal batetik igoz bilguneraino, erosoa, bi parabolt argollekin.

L2:IV+/40m.Ezkerretara doan pitzaduratik goaz, etzana baina babesteko aukera asko dituena, ondoren eskumatara apur bat zabaldu bilgunera heltzeko. Bilgune erosoa eta rapelatzeko prestatuta.

Bigarren luzea bigarren bilgunetik ikusita, neu atzetik zetorren gida oso majo batekin berbaz.

L3: V/25m: Bilgunetik atera eta diedrotxo pasa, inbertu asko eta babesteko aukera asko, pausu tonto bat, itsasgarritasunekoa paraboltera heltzeko, ondoren bigarren pitzadura batetik sartzen da, babesteko mikroak beharrezkoak (0.5 ingurukoak) eta metalezko plaka oroigarriaren eskumatara bi metro dago bilgunea, hiru parabolt eta argollak.

L4: V+/40m: Luze polita, ondo txapatua, metal plakatik pasa ta goikaldean dagoen paraboltera joan behar da, pare bat parabolt jarraituz, ondo ikusten dira, espoloiaren goikaldeko aldean ezkerretara zabalduz, babesteko aukera asko bilgunera heldu arte, luze polita, balda a

Ondotik datorkigun kordada bat, Emilioren L2a igotzen pitzadura oso polita, aurreko egunean eskalatu genuena.

Mikelek R4tik ataratako argazkia, aurreko bilgunetik soka ematen diodan bitartean.

R4ko luzea eskalatzen dudan bitartean, ikaragarri ona.

Pitzadura ona eta regletitak hankak igotzeko, granitoaren kalitatea ezin hobea.

L5: V/40m: Bilgunetik ikusten den pitzadura jarraituz, pieza txikiekin ondo babesten da, eta goikaldeko pitzadura ikaragarria da, mugitu beharrekoa, bilgunera heltzeko.

L6: V+/40m: Hasiera polita, pieza handiak sartzea eskatzen duena, baina gorputza apur bat mugituz ondo igarotzen dena, ondoren plaka etzan baina erraz bat, pitzadura zabal batera sartzeko, C4a sartu genuen jajaj, baina babesteko aukera asko dituena, bilgunea arroka zubi enpotratu batean dagoen tetraazeroko kablean egiten da, ondoren ertzera ateratzeko eta tontorrean dagoen ertz geodesikoa ikusiko dugu.

Jeitsiera, eskumatara dijoazen hitoak jarraituz, kallejoira sartzeko, destrepe bat edo rapel labur bat, behekaldean utzi dugun motxila batu eta bazkaltzera goaz, merezita ;)

Bidea oso polita, erraza ta lehen bidai baterako oso aproposa, "La Cabrera" orokorrean gustatu zaigu, lekua polita, eskalatzeko abaniko zabal batekin eta Iparraldean eta Piriniotan eguraldia oker dagoenean kontutan izan beharreko leku bat.

Hurrengoarte!!!