2020_06_21-Ranero. Maiatzak 14 (190m/6a)

Zapatuan bazkaria geneukan bai Mikel bai neu, ta domekan inguru honetan zerbait eskalatzeko asmoagaz zapatu gaban Pozalaguako parkingera hurbidu giñen, hurrengo egunean goizetik sartzeko ta Maiatzak 14 bidea egiteko, jende guztiak esanda zigun oso ona ta oso gomendagarria zela ta asko pentsatu gabe bertara hurbildu giñen.

Bidea ona iruditu zitzaigun, metroak irabazten doan heinean asko hobetzen doa, azken bi luzeak ikaragarri onak dira, arrokaren kalitatea ikaragarria duena. V+/6a inguruan eskalatzea eskatzen duena, bakartasun eta oso inguru basatian, betikolez, Raneron gozatu genuen.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: 190m/6a
• Denbora: 30 min hurbilketa; 4/5 ordu eskalada; eta 30 min kotxera.
• Materiala: 60 metrotako bi soka, Friends joko bat (0.3-3 artean) eta fisurero joko bat. 
• Nola heldu: Gibajara doan errepidea jarraituz, C150, trenbideko pasora heldu baino lehen, eskumatara doan errepidetxoa hartu ta goikaldean dauden baserrietan utzi, traktoreen pasoa posible utziz. Hemendik zuhaitz artean doan pista forestal bat igoz horma aurrez aurre dekogularik bidea oso ebidentea da edo bestela Pozalaguako parkingetik ezkerretarantza bidexka bat jarraituz.
• Bibliografia:Mendiak eta eskalada webgunean oso aktualizatuta dago Ranero inguruan ematen den eskaladak. 
• INFO GEHIAGO "LUISMI"-ren BLOGEAN KLIKATU 

Bidearen krokisa

«Un Mar de Fueguitos» Eduardo Galeano

Un hombre del pueblo de Negua, en la costa de Colombia, pudo subir al alto cielo. 

A la vuelta, contó. Dijo que había contemplado, desde allá arriba, la vida humana. Y dijo que somos un mar de fueguitos. 

-El mundo es eso – reveló-. Un montón de gente, un mar de fueguitos. 

Cada persona brilla con luz propia entre todas las demás. No hay dos fuegos iguales. Hay fuegos grandes y fuegos chicos y fuegos de todos los colores. Hay gente de fuego sereno, que ni se entera del viento, y gente de fuego loco, que llena el aire de chispas. Algunos fuegos, fuegos bobos, no alumbran ni queman; pero otros arden la vida con tantas ganas que no se puede mirarlos sin parpadear, y quien se acerca, se enciende. 

ERREPORTAIA:

Lehen argiekin, kafe egin berriaren usaina, zainetatik gasolina bezala sartzeko.

Pared del Miron-eko horma, ezkerraldean Maiatzak 14, Aritz-Kepa etab, erdikaldean Dent du Caiman, Sartenatti per tutti etab bideekin.

L1 (V/30m) luze apur bat apurtua ta eskalonatua, bide guztiko itsusiena, metroak irabazten joateko. Bilgunea bolt eta arroka zubi batean, repisa eroso batean.

L2 (6a/30m), luze oso txuloa, lehen metroak apur bat begetazio eta eskaloiekin, ondoren diedro finito ta naranja batean sartzeko, pieza txikiekin babestu beharrekoa, blokedun repisa handi batera heltzeko, bilgunea zinta batzuen gainean.

L3 (V+/6a/40m), bilgunetik ateratzeko pausu eder bat, ondoren ezkerretara diagonalean igotzen doan pitzadura ta arrakal batzuetatik igotzen joateko, bertikaltatsuna hartzen doan heinean, luzea arroka zubi ta pitoiekin babestua. Bilgunea zuhaitz batean. Luze ederra.

L4 (V+/40m), begetazio ugari duen pitzadura eder batetik hasten da, ondoren pausutxu fin bat dauka, enpotre txulo batekin, bertikaltasuna hartzeko ta ikaragarria den arroka laranjadun ta gris batetik bilgunera heltzeko, bolt baten gainean berrindartzeko pieza txikiekin.

L5 (V+/30m), bilgunetik bertikala jarraituz, balda batzuk ebatziz pitzadura eder batetik igotzeko, ondoren pitoi bat txapatzeko ta bertatik sabaitxo txiki bat pasaz inguru errazago batera ateratzeko, bertan bilgunean goikaldeko bloke handietan egiteko.

Jeitsiera, hitoak jarraituz menditik datorren PR-GR ibilbidea hartuz Pozalaguako norazkoan parkingera bueltatzeko 

2020_06_14-Peña Karria. Retxolaria (110m/6c)

Inguru hauetako kondairak, kontatzen dute, El Corro-ko biztanleak, San Zandonirleko auzokoekin konekzioa euki ahal izateko, harrikadada zulo bat zabaldu zutela Peña Karriako hormatxarrean. Begi eder honetatik gora, orain dela gutxi zabaldu zuten Koldo Orbegozo eta Javi Legorburu lau luzetako bide eder bat, bide zuzenena bilatzen duena hormaatik gora azken luzea forma elegantean igarotzeko begitik gora.

Horma eta ingurua asko gustatu zitzaidan, bakardada handikoa ta kare harri gris eta naranjekin alterantzen duen arroka bertikal onetik dijoana, hormaren tarte honetan azken urteetan bide ugari zabaldu dira, Kike, Pitxe, Retxolaria eta garestiagoak diren Escaleras al cielo etab. 

Bidea oso ondo ekipatuta dagoela iruditu zitzaidan, bolt eta arroka zubiekin, zailtasuna handitzen den lekuan txapak ondo jarrita kriterio onarekin, pare bat friendekin luzeak betetzeko forma onean, seguraski, bere kalitate eta estiloagaitik inguruko klasika batean bilakatuko da.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: 6c//110m (6a+ oblig)
• Lehen igoera: Fernández de Landa, Roberto eta Carlos.
• Nola heldu bidearen basera: San Zadornileko bidetik gora, normalera doan bidea jarraituz ondoren horma ikusterakoan bertaratzen joateko, ez dago bide argirik baia ondo heltzen da.
• Materiala: 15 expres eta kirol eskaladako soka.
• Jeitsiera: Rapelatzeko aukera, bestela ertza jarraituz tontorrera bertatik jeitsierako ferrata hartuz.

ERREPORTAIA:

L1 (6b/35m):  Ikaragarria den luzea, arroka laranjadun batetik gora doana, bilgunera trabesia pikante batean sartzeko, bide guztiko luze zailena iruditu zitzaigun bai Mikel ta bai niri.

L2 (6a+/30m):  Plaka fin batetik hasten da, ondoren apur bat aflojatzen doan heinean bilgunera heltzeko, bolt bat eta arroka zubi batean bilgunea.

L3 (6a+/30m):  Hasiera sabaitxo bat igarotzen du, ondoren bertikala forma ederrean sartzeko eta begirantza eramaten gaitu ezkerretara doan trabesia polit batean, zubi arrokekin babestua, kantu ugarirekin, kontuz zulora sartzean, harri solteak bait daude.

L4 (6c/30m): Begiaren eskuma aldetik igotzen da, regleta polit eta hanka ederrekin,  atletikoa eta fisikoa, enteratu orduko bilgunera heltzeko, laburra egiten da.

Jeisteko, R4tik R3-ra tirada batean, eta R3-tik zorura 58 metrotan justu heltzen gara bi rapel hauek egiten baditugu.

Begira sartzen lehen rapelean, bolatua ta begiaren erdialdetik.

Mikel bigarren rapelean zorura heltzean.

2020_06_14-Peña Karria. Pitxe (6a+/A0/130m)

Mikelekin hurbildu giñen Espejo-Valdegobia ingurura goiz sartzeko horma honetara, bidea Peña Karriako klasiko bat da, guztiz ekipatuta aurkitzen dena, eta A0-ko luzea izan ezik nahiko ondo eskalatu daitekena, lehen luze ikaragarri bat dauka, 

Horma eta ingurua asko gustatu zitzaidan, bakardada handikoa ta kare harri gris eta naranjekin alterantzen duen arroka bertikal onetik dijoana, hormaren tarte honetan azken urteetan bide ugari zabaldu dira, Kike, Pitxe, Retxolaria eta garestiagoak diren Escaleras al cielo etab.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: 6a+/b/A0/130m.
• Lehen igoera: Fernández de Landa, Roberto eta Carlos.
• Nola heldu bidearen basera: San Zadornileko bidetik gora, normalera doan bidea jarraituz ondoren horma ikusterakoan bertaratzen joateko, ez dago bide argirik baia ondo heltzen da.
• Materiala: 15 expres eta kirol eskaladako soka.
• Jeitsiera: Rapelatzeko aukera, bestela ertza jarraituz tontorrera bertatik jeitsierako ferrata hartuz.

Txastimendiak blogetik ateratako krokisa, bigarren luzeko OW-ari 6b gutxienez jarriko nioke.

ERREPORTAIA:

L1 (6a+/30m):  Ikaragarria eta labur gelditzen den ikaragarrizko diedro de libroko luzea, ezkerretik dijoana, oso arroka honekoa ta hankak fin igotzea eskatzen duena, bilgunera heltzeko sabaitxo txiki bat dauka, bilgunera kriston zapore onarekin heltzeko.

L2 (6a+ edo 6b/25m):  Luze hau Off-width bat dauka, ta pausu zailenean paraboltari txapa bat falta zaio, esparragitoa badauka, apur bat begetazioa duen luzea, diagonaleko tendentziarekin repisa on batera heltzeko, bertako bilgune erosora.

L3 (6a+ edo 6b/30m):  Bilgunetik eskumatara dijoa, ur tantatxo politak dituen plaka teknika eta fino batean, ondoren trabesia bat egiteko zuhaitz baten paretik bilgunera heltzeko. Gomendagarria zinta luzeak erabiltzea soka ondo bideratzeko.

L4 (V+/A0/30m):  Artifizialeko luzea, hasierako metroak eskalatzen dira ondoren plaka fin-fin batean sartzeko, goikaldean babaresa inbertitu batetik gora eskalatzeko aukera, bilgunera eskalonatuagoa den tarte batetik heltzeko.

L5 (V+/20m):  Trantsiziozko luzea ertzera heltzeko, diedro txiki bat igaroz goikaldeko ertzean dagoen bilgunera heltzeko.

Bertan materiala batu ta ertzetik oinez tontorrera heltzen gara.

Peña Karria (1.130 m)

Jeisteko Peña Karriako bide normala hartzen dugu, ferratatik beherantza hitoak jarraituz.

Peña Karriako  (1.130 m) hegomendebalde aurpegia, San Zandornileko herritik ikusita.

2020_05_30-Atxarte. 1º Espoloia. Nueva (100/V+)

Konfinamendua zela eta, Bizkaitik mugitzeko aukera zabaldu zutela aprobetxatuz, Atxartera hurbildu giñen eskalatzera, tenperatura altuak zirela eta, lehen espoloiko Nueva egin ta ondoren kirol eskalada egitera joan giñen Artadi-Muro ingurura.

Bide arina ta ederra, mugimendu txuloak dituena, ondo txapatuta, tarteren bat apur bat pulitua baia gerizpetan eskalatzeko oso ona ta ritmoa hartzen joateko oso ondo etorri zitzaiguna.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: V+/100m
• Nola heldu bidearen basera: Lehen espoloirako bidea hartzen, espoloiko erdialdeko zatian.
• Ekipamendua: 10mm-ko paraboltekin ekipatuta eta inox txapekin. Pitoiren bat eta kordinoren bat ere badago. 
• Materiala: 12 expres, friend ertainak/txikiak (C0.5tik 2ra) ondo etor daizteke. ¡
• Jeitsiera: Lehen espoloiko ohiko jeitsiera jarraituz, bigarren espoloira bidean, ondoren ezkerretara doan bidexka jarraituz, hitoak eta oso markatuta dago jeitsiera.