2018_02_10-L'Argentière-la-Bessée Hielodromoa

SARRERA:

Fresnieresetik berriro alde egin behar eta gero, bigarren aldia, ta bigarren aldia bertan eskalatu ahal ezinik, oraingoan ez zeuden baldintza onak ta lehen luzea mixtoan zegoen, handik Fournelera joan giñan zortea bilatu nahian Hirosima sektorera baia jadanik dena eroria zegoen.

Eguna erdi galduta genuela, aurreko batean L'Argentière-la-Bessée-ko herrizkan dagoen hielodromora hurbildu giñan, Fourneletik jeistean bertatik pasatzen da, ta formatuta zegoela ikusita, bertan eskalatzen gelditu giñan.

Goikaldetik mangeratxo pare bat dituen kaskadatxoa, ta hotzagaitik izozten dena, ez zegoen baldintza onenetan ta azpiko sarea ikusten zan arren, goian top ropean emateko duen instalazioa montatu ta nekatu arte gora ta behera ibili giñan.

Aproximaziorik ez duen kaskada, kotxea uzteko parkinga beheko larrean ta leku polita.

Gradua 3-5 inguruan ibiliko da, baldintzen arabera.

ERREPORTAIA:

Kaskadetatik ikusten den panorama ona.

Selfie

Abalakov pare batetik zintlikatuta.

Kaskadatxoa kotxearen parkingetik.

2018_02_09-Ceillac. Les Formes du Chaos (III/4/300m)

SARRERA:

Otsaila, Piriniotan eguraldio oso txarra, oporrak hartuta ta azkeneko momentuan Ecrinsetara bueltatzea erabakitzen dugu. Abenduan egon arren, hasierako plana Cerdanya, Ariege eta inguru horretara joatea zan, baia bidean autopistako egoera ikusita harantza joan giñan, lau egun, lau bala, eguraldi oso ona ta zero azpitik momentu oro. 

Lehen egunean heldu giñan ta Sombre Herosera (II/5/100m) eta Easy Rider (II/3/70m) egin genuen, bidaitik nekatuta geundenez, hurrengo egunerako erabaki genuen haraneko altxor klasikoa uztea, Les Formes du Chaos.

Goizeko bostetan esnatu giñen, herrian hartu genuen Gitean gosaldu ta kaskadetara joan giñan kotxean, -15º graduko tenperatura markatzen zuen goizeko 7:30tan Ceillac-eko ski pistetan, Goiz esnatu arren aurretik hiru kordada genituen, eta lan eguna zen, baldintza oso onetan zegoen eta asko gustatu zitzaigun kaskda izan da.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: III/4
• Luzera: 300m
• Orientazioa: Iparraldekoa
• Kaskadaren hasiera kota: 1700 metro inguru
• Materiala: Zinta luzeak,fisurero batzuk badazpada,12 torloju ta 60ko soka bikoitzak.
• Nola heldu: Kotxea ski pistetako parkingean utzi, zubia pasa ta PRa jarraituz, oso ondo ikusten dira parkingetik. 10 minutu.
• Lehen igoera:  N. Faysse eta W .Jaillet 1980 urtean.
• Jeitsiera: Goikaldeko GR bidetik.
• Bibliografia “Les Cascades de glace”  Robert Balestrarena, liburu oso gomendagarria Ecrinsetara joan ezkero, aproximazioak, kaskadak, etab

Txastimendiak blogetik hartutako topoa.

ERREPORTAIA:

L1: 50 metrotako tirada ona, 75/80º gradutan mugitzen dena, baina repisa asko dituena, bilgunea ezkerraldean dauden bi instalazioetan edo eskumakoan.

Atetako prest, ondoan kordada katalana dekogularik

Ceillac-eko eski pistak.

L2: 30m, tarte bat dauka 85º gradutan duena, baina ondo egiten da, eskumara joanez bilgunea egiteko, torlojuekaz edo paraboltetan, oso baju zeunden izotz kantitateagaitik.

Tarte mantenitua igaro ondoren, goikaldean eskumatan bilgunea, aurreko kordadaren sokak ikusten dira hurrengo luzean.

L3, 45m, irteera potentea duena, ezkerretik errezagoa, ondoren repisak eta hormatxo txikiak igaroz bilgunera heltzeko.

Izotz jauzia, kobazulo barrutik ikusita

L4, 45metro, trantzisiozko luzea, kaskadatxo bat deko, 4-5 metrotakoa, ta goikaldean bilgunea zuhaizketan.

L5, 50 metro inguru basotik, hurrengo izotz jausira heltzeko,

L6, 35m. ur asko ikusten zen arren baldintza onak zituen, goikaldean erraza da, behekaldeko enbutua, 75º gradutan ibiliko da.

Luze kuriosoa eta polita, gomendagarria zinta luzeak erabiltzea, 60/120zm goikaldean marruskadura gitxi eukiteko.

L7, 25 metro, azken hormatxo bat, 80º-tan jartzen dena, ondoren zuhaitzetara ateratzeko, hemen GRaren bidea hartzen dugu eta beherantzako seiñaleak jarraituz parkingera itzultzen gara 20 minututan.

Mikel kotxera heltzen

Ceillac-eko kaskada klasikoena, luzea, mantenitua eta kuriosoa, tarte batzuetan tentea, ondoren blokeak igaro beharrekoa, enbutuak etab, asko gustatu zitzaigun, gomendagarria.

Hurrengo egunean Fresnieresera joan giñan, ta zartako ona eman zigun, bigarren aldia hara joaten garena ta eskalatu gabe bueltatzen garela jajaj.

Hemen saretik hartutako argazki bat uzten dizuet, lesdanjean blogetik udako sasoian.

Hurrengoarte!

2018_02_25_Barrosa. Oceano Pacifico.150m/III/IV-

Aurreko egunean SUEÑOS DEL AGUA eskalatu genuen Bielsako hego aurpegian, handik hego aurpegira joan ta baldintza onenak ez zeudenez eta Dorada Korte inglesean baino jende gehau zegoenez Pinetako aterpera joan giñan gaba pasatzeko, dutxita eta bazkari merienda, arin joan giñan ogera, ta hurrengo egunean madrugoi ona eman genuen, goizeko seiretan Barrosara bidean giñan.

Barrosako parkingean Ruth Craven eta Jonekin aurkitu giñan ta helburu berdinekin zijoazen, ez giñan zoro bakarrak!!!

Antza danez, infohielo berrian baldintza ona zeudela jarri zuten eta domekan perenigrazio ikaragarria izango zanaren bildurraz.

Lehen argikekin arnesa jartzen ari giñan eta Ruth eta Jon ezagutzen zutenez, lehen txanda beraiei utzi genien.

FITXA TEKNIKOA:

• Luzera: 150m
• Zailtasuna: III/IV-
• Jeitsiera: Edo bide berdinetik edo eskumatara sendatxo bat jarraituz Goullote Arapahoeko rapelak jarraituz (bi rapel 45 eta 60m).

ERREPORTAIA:

L1: 80/85 gradutan dabilen lehen luzea, 40 metro ingurukoa, nahiko mantenitua, bilgune bi ezkerretan, hobe goikoan egitea, ondoren marruskadura gutxiago izateko soketan.

Jon lehen luzea zabaltzen

Ruth adi adi soka ematen.

Argazkia (JON): Mikel lehen bilgunera heltzen

L2: 75/85 gradutan mugitzen den trabesia diagonala, ondo txapatu beharrekoa eta anbiente asko daukana, ikaragarri ona.

Mikel luzea errekuperatzen, atzean Gipuzkoar kordada bat bilgunean ikusten delarik.

Mikel bigarren bilgunera heltzen

Barrosako harana

Mikel Arapahoeko azken rapelatik ateratzen.

Katuoineko Fran eta Urko, Oceano Pacifiko bigarren luzea eskalatzen!!

"Circo de BARROSA", ezagutzen ez genuen ingurua, eta asko asko gustatu zitzaiguna, laster bueltauko garelaren sentzazioa dekot. Goullote Arapohe, Alonquinos, Bachetas, Espluca....etab, lista luzea.

Hurrengoarte

2018_02_24-Bielsa.Boca Sur.El sueño del Agua (220m/II/3)

Ecrinsetan ibili ta gero, asteburutxu bat etxean lasai ibili ta gero, izotza egiteko gogoak berriz piztu ziren, baldintza onenak ez ziren arren jakinda, jendea sartu zela bagenekienez, Bielsara bidea hartu genuen bariku arrastian, Yesatik Jacara ia bi ordu geldi ibiili ta gero, Sabiñanigo pasa ta gero lasai-lasai heldu giñan Bielsara, hurrengo egunean tenperatura positiboak ematen zituztenez goizetik esnatu giñan ta lehen argiarekin jarri genuen arnesa.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: II/3/3+
• Luzera: 220m
• Jeitsiera: Hiru-lau rapeletan ekipatutako bilguneetatik, zuhaizkak etab.

ERREPORTAIA:

7:00_Lehen luzea, izotz gutxi ta bero asko, aurretik inor, lehen kordada sartzen.
L1+L2 tirada bakar batean egin genuen, bilgunea zinta luze bategaz txapatuz, ondo heltzen da 60 metrotara dagoen repisatxora.

Izotz kortina fina, ta puntak arrokan, babesteko zaila.

Asturiar kordada bat atzetik, tunelara doan errepidea.

Mikelen txanda
L3 + L4, beste bi resalte, zinta luzeakaz txapatuz gero ondo heltzen dena.

L5+L6, beste resaltetxo bat, hemendik jada ur asko jeisten zan, ondoren apur bat errazten da ta malda galtzen du, bilgunea eskumatara.

Mikel, bustita azken luzea eta gero, rapela hasteko, karpetos power =)

Azken rapela, eskularruak busti bustita, patoagaz hobeto jaja.

Mikel zorura heltzen

Lehenengo kordada sartzen izan giñan, eskalatu eta rapelatu ta gero, oraindik jendea sartzen zen, ez zegoen bere baldintza onenetan baia goiza pasatzeko ondo egon zan.

Handik Bielsako ipar aldera joan giñan, jende asko eta elur asko eta izotz gutxi., baldintza oso txarrak Doradan izan ezik,.

Azken orduan, Pinetako aterpera joan giñan lo egitera.

Pinetako zirkuaren panorama basatia

Dutxita, bazkaritxo merienda ta hurrengo egunean OCEANO PACIFICO Barrosan!!!!

2018_02_08-Ceillac.Sombre Heros (100m-II/5)

Otsaila, Piriniotan eguraldio oso txarra, oporrak hartuta ta azkeneko momentuan Ecrinsetara bueltatzea erabakitzen dugu. Abenduan egon arren, hasierako plana Cerdanya, Ariege eta inguru horretara joatea zan, baia bidean autopistako egoera ikusita harantza joan giñan, lau egun, lau bala, eguraldi oso ona ta zero azpitik momentu oro.

Lehen egunean heldu giñan ta Sombre Herosera (II/5/100m) sartu giñan, bide oso estetikoa, 15 metro inguru dituen txurro bertikala, ikaragarria, lehen luzea tramitezkoa da ta hirugarrena ez du pena merezi.

Lehen eguna izateko, eta autopista guztiko matada ta gero, eguraldi ikaragarriarekin, Kataluniako bi tipo aurkitu genituen, gazteak eta oso jatorrak, goi mailako gida izateko prestatzen ari ziran, tita batean egin zuten, pipa batean kola sortu zen ta neuk top ropean eman nion,  handik Easy Rider erraza ta polita ikusi genuen ta bertara hurbildu giñan.


FITXA TEKNIKOA:

• Lehen igoera: S. Troussier eta JM Troussier 1980an.
• Zailtasuna: II/5
• Luzera: 120m
• Jeitsiera: Bi rapeletan

ERREPORTAIA:

Heldu bezain laster, arineketan jantzi giñan, Embrum-nen kafea hartua genuen eta gauza guztiak prest.

Ceillac-eko eski pistak.

Frantziar kordada bat txurroan, lehen luzea ikus daiteke, izotzezko hormatxo bat, geu aseguratu gabe egin genuen arinago egiteko.

Mikel eguzkitan denbora egiten.

Frantziar kordadako bigarren kidea goikaldera helduz.

Mikel kabo beroa hartzen =)

Neu goikaldeko sekzioan

Hauxe da dana, hemendik EASY RIDER-era joan giñan, lehen eguna izateko pozik.

Kaskada ikaragarria, estetikoa baina laburra, oso gomendagarria.