2016_04_23-Mallo Frechin, Irene y la paz (6c/200m) (Riglos)

INFORMAZIOA:

Riglos Espainiako Aragoi autonomia erkidegoko Huescako probintzian dagoen Las Peñas de Riglos udalerriko herri bat da. Hoya de Huesca eskualdean dago,Huesca hiritik 5 kilometro ipar-mendebalderuntz, Ayerbe eta Murillo de Gállego udalerrien artean dagoen A-132 errepidean.

Riglos herriak bere natur ingurunea eta inguruko ikuspegi bikainei esker ospe handia du. Gállego ibaiaren ezkerraldeko ertzean dago, sekulako geologia egitura eta harkaitz edo mallo erraldoien itzalpean, hauek Riglosko malloak dira. Bestalde GR 1 oinezko ibilbide luzea ere bertatik iragaten da.

Riglosko malloak, izen bera duen herrian dauden mallo batzuk dira. Pirinioaurrea mendilerroan kokatzen dira,Huesca hiritik 45 kilometro ipar-mendebaldera. Bere garaierarik handiena Macizo d'os Fils (1.045 m.) mendian du, aldiz bertako amildegirik garaiena Visera amildegia da.

(Iturria: Wikipedia)

Riglosen 50 pertsona inguru bizi dira, hori dela eta, askotan aurkitu ahal dugu eskalatzaile gehiago herriko jendea baino, hala ere herritarrek oso ondo zaintzen dute eskalatzaileak eta egiten dieten inbasio hori oso ondo daramate. Arazorik ez izateko, herria errespetatu, erabiliz parkingak eta sortutako zakar guztia zakarrontzietan utziz. Herrian mendiko aterpea, logelak eta taberna daude, horretaz aparte, denda txiki bat non janaria erosi daiteken eta Malloen interpretazio zentroa.

MALLO MELCHOR FRECHIN

Bertan eginda ditugun beste eskalada batzuk

• Currucuclillo (6a+/230m)
• Jose Antonio Sanz (6a+/240m)

IRENE Y LA PAZ

Bide honen inguruan hamaika iritzi entzunda nituen. Batzuk arrokaren kalitatea ez dela batere ona, beste batzuek oso konstantea den bide bat dela esan didate eta Rigloseko bide gomendagarrienetakoa, oso ondo ekipatuta, haizeagaitik babestua, bilgune oso erosoak....baia gauza bat zela edo bestea zela beti uzten genuen beste egun baterako.

2015 eko Azaroa-Abendua artean igarotako aste horretan, egun haizetsu batean Sergiorekin egitera animatu giñan, baina lehen luzea zabaldu bezain laster, Sergiori sorbalda atera zitzaion eta rapelatu behar izan genuen. Raba batzuk jan eta etxerako bidea hartu zuen gixajoak.

Asteburua heldu zen, Mikelen deia, Pirinio aldean udaberriko edurra, eta paketoiaz ihes egin nahian Riglosera atera giñan gaueko 22tan, bere amaren afari goxoa hartu eta gero, pilak topera eta aterpean ogea itxaroten zigularik.

Bidea egin ta gero, esan beharra daukat pila bat gustatu zaidan bide bat dela, oso ondo ekipatuta eta edonori gomendatzen diodana. Lehen luzea kenduz, beste guztia oso kalitate onekoa iruditu zitzaidan eta Frenchinera igotzen den jendetzatik ihes, txoko horretan pila bat disfrutatu genuen. Zorionak ematea bidea zabaldu zutenei, beheekaldetik hasita, latza ;)

FITXA TEKNIKOA:

·        Zailtasuna: 6c

·        Luzera: 200 metro

·        Ekipamendua: Paraboltak. Bilguneak paraboltekin eta rapelatzeko argollekin.

·        Materiala: 14 zinta expres eta bilguneetarako materiala. Guk soka bikoitzak eraman genituen baina aukera dago ere soka sinplearekin egiteko.

·        Sasoia: Edozein

·  Jeitsiera: Behin goikaldean dagoen tontorrean, jarri berri dagoen sirga jarraitu Viserako tontorrera heldu arte, bi aukera daude, edo Mallo del Aguatik jeisten den bidetik jeistea edo Circo de Veranotik jeistea.

·        Nola heldu hormara: Kotxea Riglosen uzten dugu eta Visera dijoan bidezka hartzen dugu eliza pasa ondoren, Viserara joan beharrean ezkerrera, Frechin malloko norabidean, oso zapalduta daude bide asko.

BIDEAREN DESKRIBAPENA:

Graduari dagokionaz, jarraitasun handia duen bide bat da, Riglos izateko.  6 luze ditu (L6+L7 (12m)) enpalmatzea gomendagarria da. Luze guztiak tonika berdina jarraitzen dute oro har, nahiko bertikala, eta oso estatikoa izan daiteken pausuren bat edo tripa txikiren bat. Luze batzuk enpalmatzea posiblbe dal.

Oso ondo ekipatuta dago, eta bilguneak orokorrean oso erosoak dira. Kolore berdinak dituen paraboltak jarraitu behar dira, izan ere, Jose Antonio Sanz bidearen ondotik dijoa momentu batzuetan, eta R4an gure bidea ezkerrera doa, Jose Antonio Sanz bidea eskumara utziz, Mallo Frechineko ezker horma bertikala bilatzen baitu azken bi luzeetan.

• L1(28m/6a): Lehen luzea,ondo txapatua baina arrokak apur bat deskonfidantza ematen du, harri dezente apurtzen bait dira, tximinia batetik igarotzen da repisa eroso batera heldu arte. Bertan bilgunea, bi argoila ta parabolt bat.
• L2 (35m/6c): Bide guztiko luze konstanteena, eta bertikaltasuna asko mantentzen duena. Arrokaren kalitatea oso ona eta oso ondo txapatuta. Bigarren bilgunea ere oso erosoa da. BI argoila + bolt.
• L3 (30m/6a+): Arroka ona, gozatzekoa, helduleku asko ditu, eta ez dauka zailtasun handirik, bilgunera ateratzeko tripatxo txiki bat izan ezik.  Bertan bilgunea, bi argoila ta parabolt bat.
• L4 (20m/6c): Luze laburra, sabaitxo txiki bat ikusten zaio baina bigarren luzea baino askoz errazagoa iruditu zitzaidan.
• L5(30m/6a+):Luze oso polita, hirugarrenaren oso antzekoa, baina bide guztiaren petada nabaritzen hasten da, pausu zailtxo bat bilgunera heltzeko, L4tik aterat.zean ezkerrera (txapa doratuak) jarraitu behar dugu, Jose Antonio Sanz bidea eskumarantz utziz (txapa plateatuak).
• L6+L7 (35+15m/6b+IV): Bi luze hauek enpalmatu genituen. Luze oso bertikala eta arrokaren kalitate oso onekoa. 

Topo hau oso egokia iruditzen zait aurkitzen den graduazioarekin

ERREPORTAIA:

Lasai asko esnatzen gara eta ondo gosaldu eta gero parkingera hurbiltzen gara gauzak prestatzera.

Pison 

Hormara joan baino lehen atara ziguten argazkia, ezkerrean behekaldean "El Puro" famatua.

La Viseraren basea, jende gutxi zegoen beste egun batzuetakoarekin konparatu ezkero.

Mallo Colorado, urrian ibili giñen hango Victor Garcia (100m/6a) bidea eskalatzen

Lehen luzea, apur bat apurtuta egon arren, ondo igotzen da lehen bilguneraino.

Bigarren luzea, bide guztiko luze zailena, lekuren baten 6c+ ematen diotela ikusi dut, 6c ondo legoke, baina 4 luzea baino gogorragoa eta mantenituagoa. Mikelek zabaldu zuen eta neuk expresei tiroi pare bat eman da gero gora heldu nintzan.

Mosquitos bidea, (6b/240m), abenduan Mikelekin eskalatu nuena, La viserako bide errezena, baia oso pulituta dagoena, hala ere gomendagarria.

Itxaroten, bilgune guztiak oso erosoak dira.

Eskalatzailea, bostgarren luzearen hasieran.

Selfie, beroa dela eta katuak ez kentzea ezinezkoa da.

Rigloseko herria, bertikaltasun haundia duen bidea da.

Azken luzea, 6b gradukoa, geuk L6+L7 enpalmatu genituen, 50 metrotako tirada bat geldituz, eguneko nekea nabaritzen da eta kantu txikia duen luze bat da, baina oso polita eta giro bikaina duena.

Frenchineko tontorrean bokata bat jan eta prisarik ez genuenez "Circo de Verano"-tik jeitsi giñan.

Mallo Fire, goikaldean ikusten dira montatutako Jump Line eta tirolina.

Riglos

Bidea egin ta gero, esan beharra daukat pila bat gustatu zaidan bide bat dela, oso ondo ekipatuta eta edonori gomendatzen diodana. Lehen luzea kenduz, beste guztia oso kalitate onekoa iruditu zitzaidan eta Frenchinera igotzen den jendetzatik ihes, txoko horretan pila bat disfrutatu genuen. Zorionak ematea bidea zabaldu zutenei, beheekaldetik hasita.

Ikusi genuen "zoro" batzuen saltoa

2016_03_24-Peña Telera Y korredorea (AD/400m) Cima sin nombre (2.612m)

Eguraldiari dagokionez, hilabete nahiko kaskarra izan da martxoa, baia hilaren azken egunetan Aste Santua zen eta egun batzuk eguraldi ona egin behar zuenez, Mikelekin jeisten naiz Pirinio aldera, biok batera gauza berriak probatzeko asmoekin.

Plana nahiko argia geneukan, asteazkenean arrastian atera eta Peña Telerako aterpera afaltzeko heldu, rissoto eta nuddelsak momentu batean egin ta ogera, eta hurrengo goizean goizetik altxa eta Y korredorea egin, AD/400m-ko zailtasunarekin.

Ostegunean korredorea egin da gero, lo egin eta barikuan goizetik Panticosatik Bachimañara igo frontalen laguntzekin, gauzak bertan utzi eta igoera oso arin bat egin Pico Serratoko ipar-mendebalde korredoreari (AD+/250m/65º), aterpera bueltatzeko, dutxatu bazkaldu ta siesta on bat bota, eta hurrengo egunean Picos de los Infiernosekoipar korredorea egin (D/200m) eta hegoaldeko korredoretik Pondielloseko lepotik Panticosara itzultzea.

SARRERA:

Lanetik atera bezain pronto, etxera, motxila bukatu eta Gasteizerantza, bertan Mikelekin batzeko, erosketak egin eta Pirinio bidera joatek bidea hartu genuen. Gaueko bederatziak inguru heltzen gara Piedrafita de Jacara, kotxetik sakua eta komuneko estutxea hartu, afaltzeko eta gosaltzeko janaria eta aterpera joan giñan. Arin afaldu eta ogera, hurrengo egunean egun luzea zetorrela.

Goizeko 6tan alarmak jo zuen eta momentu batean gosaldu eta gero, aurreko gaban erdi prest utzi genuen motxila bukatu eta, goizeko 6.30tan kotxean geunden botak eta besteak jartzen.

Aterpearen webgunea HEMEN oso ondo dago, berri-berria eta giro oso ona dago, bertan lan egiten duten jendearen tratua ikaragarria da.

NOLA HELDU:

Panticosara heltzeko, beharrezkoa da Sabiñanigoraino heltzea, bai N-240tik edo N-330tik. Hemetik Biescaserako norabidea hartzen dugu N-260tik, Biescasera heldu arte, A-136 errepidea jarraituz Bubaleko urtegiaren parean goazenean, ezkerretarantza ateratzen den bide gurutze bat jarraitu behar dugu, 3 kilometro inguru pasa ta gero Piedrafita de Jacara heltzeko.

FITXA TEKNIKOA:

• Zailtasuna: AD/400 metro/55º malda. Resalte bat dauka (5 metro ingurukoak) baina oso ondo babesten direnak, arroka zubiak non nahi eta arrakal eta pitzadura oso onak korredorearen bi aldeetan.
• Materiala: Kaskoa, bi piolet, kranpoiak, arnesa, aseguratzeko ekipoa, 60 metrotako bi soka, friend eta fisurero batzuk ondo etor daitezke, 2-3 izotz torloju eta bi elur estaka eraman genituen, korredorearen baldintzak, elurra eta izotzaren arabera asko aldatu daitezke.
• Desnibela: 1200 metro inguru
• Ibilbidea: Piedrahita de Jaca-Goiko parking-Pista-Korredoreetara doan bidezka-Y korredorea-Cima sin nombre-Y korredorea rapelatu-Piedrahita de jaca.
• Iraupena: 9 ordu.
• Hemen Igerturen erreportaia, erreferentzi moduan hartu genuen, eta bere track-a ere eraman genuen. Lan bikaina. ERREPORTAIA HEMEN

1:Jose Maria Aller korredorea (D+/550m/75º/IV+)
2: Maribel korredorea (MD-/400m)

ERREPORTAIA:

07:00_Piedrahita de Jacatik goizetik ateratzen gara, beharrezko ura kotxean edanez eta kotxea herriko parkingean utzi genuen, herritik goiko parkingera dagoen pistatik jarraituz, 10 minutu oinez.

Peña Telera mendia, mendilerro hau horrela deitua da baina bere izen egokia Sierra Partacúa.

08.30_Ritmo onean egin dugu igoera guztia, elurra gogor zegoen eta hori aprobetxatuz eta tenperatura ona zegoela, ordu bat ta erdi pasa eta gero korredoreetara doan bidezka hartua geneukan. Hemen elurra eguzkiaren beroaz apurka bigunago dago. Aurretik badekogu jendea, Diagonal handira 6 pertsona sartu ziren, Maribelera beste 4 eta Y-ra 12 pertsona.

Egun polita dator aurretik, eguzkiak jotzen du ta ez du hotz gehiegi egiten.

Hemen geldialdi txiki bat egiten dugu, horrela aurretik ditugun kordadei tarte bat emanez.

Diagonal handia, bere graduazioa, AD eta AD+ bitartekoa, eta 700 metro. Benetan polita.

Paraje ederra: Arriel, Palas, Balaitus, Argualas, Algas, Batanes, Vignemale, Peña Blanca.

Metro batzuk irabazten ditugu, parajea polita.

Jose Maria Aller korredora





Haizea egiten du, eta momentu batean jartzen dugu arnesa, material guztia eta ur trago on bat eta zerbait jan da gero gorantza ateratzen gara.





Apurka apurka eta hankak asko kargatu gabe metroak irabazten goaz.








Aurretik, ezkerrean eskiekin igo ziren hiru mutiko, eskiak kentzen.



Igo duguna, egia esan aurretik jendea eraman izana asko eskertu genuen, ez bait genuen lehen egunean karga handia jaso nahi, eta hurrengo egunetarako fresko egon nahi genuen.





Madrileko tipo batzuk ataratako argazkia (Iturria: El gran bat)



Lerro gorria jarraituz, goikaldean ikusten da lehen koba, bertan bilgune bat dago. Kurba egiten duen lekuan, baldintza txarrak badaude, apur bat zaildu dezake, ezkerretik apur bat errazagoa da,



Eskiatzaileak atzetik datoz.



Mikel ta ni korredoretik gora, Madrileko tipo batzuk ataratako argazkia (Iturria: El gran bat)





Behin erresalte txiki hori pasata, lehen kobazulotik gertuago.



Atzera begirada bat, ikaragarri ondo pasatzen ari giñan, lasai lasai igotzen eta asko gozatuz.

Apurka metroak igotzen eta zabaldutako oinatza aprobetzatzen, Cima Capulloren begiradaren azpian.



Gerizpetan



Korredore barrutik dauden bistak txikiak izan arren, tontor asko ikusten dira.



Kobazulora heltzeko, elur repisa bat dago, apur bat altua, Mikel kobara sartzeko zorian.



Kobazuloan, aurretik kordada bat dago erresaltea igarotzeko eta ur tragu bat hartzen dugu eta soka ateratzen dugu.



Hemen aurretik daukagunaren krokis bat, Igerturen blogetik ataratakoa.



Mikel hurrengo kobazulora bidean



Neu bilgunetik ateratzen, Madrileko tipo batzuk ataratako argazkia (Iturria: El gran bat)

Selfie



Bigarren kobazuloko bilgunea, lehen bilgunetik korredorearen goiko bilgunera 60 metrotako sokarekin heltzen da.



Lehen luze labur honetan egindakoa eta lehen kobazuloa



Mikel bigarren bilgunean



Erresalteak ez dauka zailtasun handirik, patioa daukala, atera bezain pronto arrakal oso on bat C1 motatako friend batekin aseguratzeko eta izotza gogor zegeon, pioletak ondo sartzen dira, lau metrotako altura izango du, behin igarotzean malda asko jeisten da.



 Mikel korredorearen goikaldean, eguzkiarekin gozatzen



Cima sin nombre (2.612m)-ra hurbiltzen.



Peña Telera eta Cima Capullo



Tontorretik

Pozik



Midi de Ossau 

Korredorea leku berdinetik rapelatu genuen, izan ere Z-korredorean ez zegoen inongo oinatzik eta hemetik hainbeste jende pasa eta gero erosoago jeisteagaitik hemetik jo genuen.



Bi rapel egin genituen, goiko bilgunetik, kobazulo handira eta kobazulo handitik 60 metrotako soka eman zuen punturaino.

Behin behekaldean, arnesa eta materiala kendu, kranpoiak eta pioletak gorde eta ur apur bat hartu eta gero pistara doan bidea hartu genuen.



Diagonal haundia, etortzen garen hurrengoan hortara joan beharko gara.

Sierra Partacúa eta Piedrafitako ibona.





Pistatik ataratako argazkia



16:00-Piedrafita de Jaca



Fisurero bat ataratzen egindako zauria, behin garbituta.



Zerbait estiratu, jan eta jarraian Panticosarantza goaz, Forroniaseko aterpean egin behar genuen lo.



Gabon




Hurrengo egunean, PICO SERRATO CORREDOR (NO), AD+/250m/65º

Peña Telera Panticosa ingurutik ataratako panoramika





Azkenik, Madrileko tipo horiek egindako bideoa jartzen dut, Portalet eta Midi ingurutik ibili ziren baita, ez da beste eguneko ezer baina paraje ederrak ditu.




Hauxe da dena, espero gustatu izana.
Hurrengoarte