Iraileko asteburu ezin hobea zetorren, Anso-Zuriza aldera hurbildu giñan asteburua bertan pasatzeko ta eskalatzeko asmoagaz, lehen egunean Alanos mendilerrora hurbildu giñen, hain ezaguna bihurtu den Mengual-Picazo bidea eskalatzeko asmoagaz Achar de Alanoko lehen orratzera.
Goizetik atara giñen, lasai asko igo giñen eta bideaz eta egunaz asko gozatu genuen.
FITXA TEKNIKOA:
Anson kokatzeko mapa, "Valle de Anso.Guia de escalada en roca" liburutik hartua. Liburua Antonio Garcia Picazorena da, neuk erosia daukat (13€) eta oso ondo dago, gomendagarria da, azkeneko bideak falta dira baia oso ondo dago, historioa kontatzen du ta krokis zaharrak izan arren oso onak dira.
Krokisa:
Katuoinekin blogetik hartutako krokisa, graduarekin bustitzen den bakarra, eskerrikasko mutilak ;)
- Nork ekipatua: A.García Picazo, eta Jordi Mengual 2005ean.
- Nola heldu:Tatxerasetik gora doan GRa hartu eta Achar de Alano eta 1ºAgujara doan lepoan hasten da bidea, oso ondo markatuta, gutxigora behera ordu bat.
- Zailtasuna: 6c? Ae/V+ eta 215m. (v+ oblig gida batzuetan A1 estriboagaz pasatzeko jartzen dute bestetan A0 ondo igarotzen da)
- Arroka mota: Kalitate oso ona duen kare harrria, tarte batzuetan oso apurtua (L2+L3 eta amaierako luzeak edo ertzagunea).
- Ekipamendua: Oso ekipatuta dagoen arren, tarte batzutarako beharrezkoak dira friend joko bat, eta zinta luzeak txapak hormatik atara ahal izateko.
- Jeitsiera: Bide normaletik oinez Alano eta 1ºAgujatik jeisten den lepotik.
Alanoak Zurizako kanpingetik ikusita, lehen argiekaz.
GR-aren bidea hartzen dugu ta astiro astiro altura hartzen goaz Alanoen bila.
Eskumako orratza Alano eta lehen orratza.
Mikel trastoak jartzen,hasi baino lehen, hormaren orientazioa mendebaldekoa da, eguzkiaz babestuta goiz guztia, egun hotzetarako ez da gomendagarria.
Lehen luzea diedro babaresa batetik hasten da, 35m/V+, babesteko aukera asko dituenea ta paraboltekin baita.
Ondoren III/IV gradu artean mugitzen diren bi luze datoz, nahiko apurtuak eta begetazioagaz, baia bere xarma dutelarik.
Hirugarren luzea bigarrena baino hobeagoa da, parabolt bi daude, bidea ondo jarraitu ahal izateko.
Hirugarren bilgunera heltzen, atzean Alano mendiagaz.
Selfie!!!
Laugarren luzea, Ae moduan kotatuta dago, artificial equipado, Mikelek bistan saiatu zauen baia ez jakon atera, Katuoinekeko mutilek 6c inguruan kotatu dute, plakita fina jajaj
Neu plakan mugimendua usaindu nahiean =(
Harana ta harroka, basatia.
Bostgarren luzea, tximinia diedro enpotratu batean hasten da, hasiera bustita zeukana, pare bat parabolt txapatu ondoren kantu gehiago duen arrakala jarraituz, laja ta ezpata askorekin eskuman aurkitzen den bilgunera heltzeko, bilgune honetan aurpegiaren orientazioa aldatzen da.
Hurrengo luzea trabesian doa, apur bat apurtua ondoren kantu ta jarro asko duen sabaitxo bat igaroz bidearen azken tartera ateratzeko.
Hurrengo bilgunetik tarte apurtutik, gomendagarriagoa zapatilekin.
Itzela eta basatia, ezagutzen ez genuen ingurua ta asko gustatu zitzaiguna.
Azken bilgunea eskumaldean dagoen ertzera pasa aurretik.
Tontorrean.
Mikel pozik.
Lasai-lasai jeisten gara Tatxeraseko parkingera, bertan gauzak batu ta bainutxu bat emateko asmoagaz.
Izerdia kentzeko bainutxu bat, uraren tenperatura goxoagaz.
Eta gastatutako energia berreskuratzeko karbohidrato razio galanta!!!
Ondoren garagardo batzuk Isabatik ta ondoren egunerako pilak kargatzera.
Konklusioa: Pertsonalki asko gustatu zaidan bidea, egia da tarte batzuetan arroka apurtua edo txarra dela, baia beste tarte batzuetan arrokaren kalitatea oso ona da, ez da Anso inguruko bezalakoa, baia ingurua eta duen anbiente eta giroa asko gustatu zitzaigun, aproximazioa oso erosoa eta polita, ondorengo bainutxoarekin egun perfektua bukatuz, oso gomendagarria eta alpinoa.
Hurrengoarte.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina