2019_01_05-Peña Telera.Maria Jose Aller + Maribel (Saiakera)

Peña Telera Pirinioetan izotz korridoreak eta izotz eskalada luzeak egiteko dauden tokirik famatuenetarikoa da, horretaz aparte gehitu behar diogu lekua zoragarri polita dela. Ipar aurpegi honen zabalera handian aurkitu ahal ditugun korridore askoren artean, aipagarrienetarikoak, Gran Diagonal (AD/600m), Maria Jose Aller (550m/D+), Maribel (D+/MD-_400m), Chez Lulu (MD+/650m) eta “Senda de los cuervos” (MD+/750m) dira.

SARRERA

Gabonetako tripakada jeitsi gurean, Tenako bailarara hurbiltzen gara, jakinda baldintza oso txarrak daudela, baia jendea Teleratik eskalatzen ibili dela, gure lehenengoko ideia Pabelloira hurbiltzea zan Maria Luisa edo Abraxas egiteko asmoagaz, baia Telerako aterpera iritsi bezain laster, egun bereko argazki bat erakusten diguten, guztiz lehor dagola, ze pena, beste baterako utzi beharko ditugu.

Mikel Maria Jose egin gabe dauka eta Maribel korridorearekin bi igoera egiteko aukera ona ikusten dugu, nahiko goiz ateratzen gara aterpetik eta Lacuniachatik igotzen den pista igotzen dugu, elur gabe oso eroso igotzen gara, korridorera sartu baino lehen materiala jarri ta te apur bat hartzen dugu, Maria Jose Allarrekin hasten gara, baldintza oso eskazak zituen arren nahiko arin egin genuena, handik korrika Y-ko rapeletara, barrita bat jateko eta Maribelean sartzeko, lehen kaskadatxoaren baldintzak oso txarrak izan arren, pasatzen gara, ta goikaldeko panorama ikusita ta aurretik nafarroako kordada bat rapelatzen ikusi genuenez korridorea, baldintza oso txarrak zituela, korridore erdian rapel lerroa hartu ta beherantza joan giñan, beste baterako utzi genuen "doblete famatua".

MARIA JOSE ALLER

KORRIDOREAREN BASERA HURBILKETA:

Ibilbide errazena Piedrafita de Jacako herritik gora doan errepidea jarraitzea da, Lacuniachako parkingera heldu arte, hemen kotxea utziz (1.380m) , izan ere pistatik gora kotxearekin joatea ez dago baimenduta, eta pistatik gora antzinara doan bidea hartzea. Oso ondo markatuta dago, eta ez dauka galbiderik.

Pistatik ateratzeko marka asko aurkituko ditugu, bidea laburtzeko, eta horrela pistak ematen dituen kurba handiak laburtzeko, ibilbidearen erdian Refugio Telera edo Las Planaseko aterpea aurkituko dugu. Bidea aurrerantz jarraitzen dugu informazio kartel txiki bat aurkitu arte, gezi batekin seinalatuz ibilbidea antzinara.

Pistatik apur bat gehiago jarraitzen dugu kurba batera heldu arte, bertan ito bat aurkituko dugu, eta itoak jarraituz espoloiaren bila joango gara, ikusiko dugun lehen korridorea Diagonal handia izango da. Metro batzuk jarraitzen dugu oraindik maldan gora, ezkerretara ateratzen den kono handia ikusi arte, Maria Jose Alller. Konoaren hasiera 2.100 bat metroko altueran egongo da eta kotxetik 2 ordu inguru eramango gaitu bertara heltzea.

PD: Jonanekin egin nuenean, baldintza ikaragarri onekin!

FITXA TEKNIKOA:

• Lehen igoera: J.M. Blanchard  eta Ricardo Martinena 1976an.
• Zailtasuna: D+/550 metro/75-80º/M3-M4/IV+.
• Materiala: Kaskoa, bi piolet, kranpoiak, arnesa, aseguratzeko ekipoa, 60 metrotako bi soka, friend eta fisurero batzuk ondo etor daitezke, 4 izotz torloju eta neguan beti laguntzen dute pare bat iltze, aparte elur estaka bat eraman genuen, korridorearen baldintzak, elurra eta izotzaren arabera asko aldatu daitezke.
• Desnibela: 1400 metro inguru ekintza guztiak; korridorea 550 metro.
• Ibilbidea: Piedrahita de Jaca-Lacuniacha-Pista-Korredoreetara doan bidexka-Maria Jose Aller-Cima Capullo-Y korredorea rapelatu-Piedrahita de Jaca.
• Iraupena: 10 ordu ekintza guztia (4 ordu korredorean, dagoen jendearen arabera gehiago edo gutxiago). Korridorera hurbilketa, bi ordu inguru dira.

Y korridorearen rapel lerroa hartu ta korrika Maribelerantza joan giñan, sarreran, Nafarroko bi tipo aurkitu genituen korridorea rapelatu berri, balditza oso txarretan zegoela ta azkeneko blokean jausi ta orkatila bihurritu zuela, gainean neraman anti-inflamatorio bat eman nion ta beherantzako bidea hartu zuten, geu ordea korridorera sartzera animatu giñen, baldintzak oso eskazak ziren ta korridore erditik rapelatzea ere tokatu zitzaigun jajajaaj

MARIBEL (MD-/350m/M3-M4/V)

Dobletea hurrengorako gelditu ziagu, ea posible dan Diagonalagaz enpalmatzea, baldintza onak egonda eta arin ibili ezkero, hurrengoan ea!!

2018_12_29-Tromouseko zirkoa

Aurreko egunean Talloneko hego mendebaldeko jendetxatik (Goullote Quintana) ihes egin nahiean, Tromouseko portua igotzen hasi giñan, errepidea moztuta aurkitu arte, bertatik porteo txiki bat egin da gero, Tromouseko zirkua ezagutzeko aukera izan genuen, buelta guztia eman genion, uste genuen baino elur gehiago topatu genuen, jende gutxi ta lasaitasun asko.

Tromouseko zirkua ikaragarri polita iruditu zitzaidan, Pene Blanque eta La Munia azpitik pasiatzen, bertako errekatxoak, bailaratxoak eta magalak igo ta jeitsiz, bertatik kaskadaren bat formatuta zegoen ikusteko aprobetxatu genuen (Spaghetti 400m/WI4, Maillet, Valle Heas, Six trous givres" 250m / WI 5, Phanton of paradice,EPHEMERE BEAUTE DE L´INVISIBLE, etab), formatu gabe zeuden, eta hurrengo egunerako Cauteretsera eskiatzera joatea erabaki genuen.

ARGAZKIAK:

Hurrengoarte!

2018_12_23.Andasto. Belladona, zapua ta zikuta (6b/190m)

Gabonak etxetik pasatzekoak giñenez, asteburua etxeko hormetatik pasatzeko erabaki genuen eta hain gertu ditugun harribitxi horiek ezagutzeko.

Zapatuan Ogoñotik eskalatzen ibili ta gero  (Amagoia eta Izaro Irla) , Abadiñora pote batzuk hartzera goaz ta handik Axpeko topera furgoagaz lo iten, hurrengo egunean goiz esnatzeko asmoagaz ta Andaston dagoen Belladona, zapua ta zikuta eskalatzeko, izan ere abenduaren 31an regulazioa bukatzen zitzaion ta pare bat urte generaman eskalatu nahiean.

Goiz esnatu, ondo gosaldu ta lasai-lasai hartu genuen Andastora apurka igotzen den bidea.

Aproximazioan ez galtzeko, untxilaitzhegoko deskripzioa jarraitzea onena!

FITXA TEKNIKOA:

• Nork ekipatua:Ibra eta Joseba (2006).
• Nola heldu:Apatamonasterioko topetik, Anbotora igotzen den bidea jarraituz, hego hormara hurbildu beharrean Orisol Andastora doan bidezka jarraituz behin langa pasata, horma azpikaldetik zeharkatzeko
• Zailtasuna: 6b (6a+ derrigorrezko) eta 190m. 
• Arroka mota: Kalitate oso ona duen kare harrria, itsasgarritasun ikaragarria.
• Ekipamendua: Friend jokoa (3barne) eta fisurero jokoa, 60 metroko soka bikoitzak eta zinta luzeak puntuak atera ahal izateko.
• Jeitsiera: Bide normaletik oinez.

ERREPORTAIA:

Lehen argiak abenduko goiz epel eta polit batean.

Bidearen hasiera zuhaitzetik zintzilik harri bat deko.

L1 (IV/40m), lehen luzea tramite erraza, babaresatik igotzen joaten da lazatuta dagoen arroka zubian dagoen bilgunera heldu arte.

L2 (IV+/40m), irteeran plakatxo bat dauka ondoren ezkerretara joateko horman ikusten den plaka grisaren bila.

Lehen bilgunera heltzen atzetik zetorren kordada, plazer bat koinziditu izana ;)

Egun lasaia ta bista ikaragarriak.

L3 (30m/6a+), hasiera ezkerretara ondoren plakatxo eta ur tantatxo batzuk igaroz luzeak dituen hiru boltak txapatuz bilgunera heltzeko, derrigorrezko gradua ematen dion luzea, txapen artean eskalatu beharrekoa, lar handi gelditu zitzaidan.

L4 (6b/20m), diedrotxo polit bat, ondoren ezkerretara joateko zuhaizka baten bila ta bilgunea landatxo txiki batean egiteko.

L5 (V+/30m), hasiera eskumatara igotzen da, ondoren giro ta patio asko duen trabesia polit bat egiteko, ezkerretara ikusten den diedro perfektuaren bila, trabesiak arroka zubi bat deko, eta ezkerretara trabesian joateko tendentzia luze osoan zehar.

Bostgarren luzeko trabesiatxoa.



L6 (6b/20m), diedro polita, bi boltekin babestua, arrakal batera heltzeko, hanka eta helduleku onekin, laugarren luzeko diedroa baino errazagoa iruditu zitzaidan.

Tontorrera heltzen.

Andastoko proa ta atzean Udalaitz.

Pozik tontorrean, atzean Anbotoko hormatzarragaz.

Ekialdeko aurpegia, ikaragarria.

Gauzak batu, selfie bat eta kotxerantza bidea hartzen dogu.

Hurrenarte!!

2018_12_22-Ogoño. Izaro Irla (6a/110m)

SARRERA:

Bariku gaba Elantxobera hurbildu giñan, parkingean lo egiteko ta hurrengo egunean Ogoñoko tenperatura goxoaz gozatzeko, ideia bi bide egitea zen, jada kresala inguruko regulazioa sartua bait zegoen, Amagoia (6b/120m) bidea eskalatu ta gero, Izaro Irla laburrean sartzea erabaki genuen eguna apur bat luzatzeko asmoagaz.

Lehen luzea, nahiko itsusia izan arren, bigarren luzearen diedro luzea, eta azken luzeko helduleku ta pasarteak asko gustatu zitzaizkigun.

Ogoño, kantauri itsasoko harribitxi hori, itsas mailatik gora ateratzen den lurmutur hori, itsasoaren olatuen gainean bere kare harri perfektuak bertikaltasuna bilatuz, zaila izango zaigu kostalde guztian bere ezaugarri, bertilkatasun ta arrokaren kalitate berdina duen horma zatia aurkitzea.

Polita eta xarma asko duen eskalada, hegaztien eta olatuen "txioak" irrati gisa ditugularik, ondoren hondartzan bainutxu eta garagardo batekin eguna borobilduz.

Bere hormatik bide ugari dihardute, lehen zabalkuntzetatik gaur egungo zailtasuna duten bide berrietara, bestalde, aberasgarria eta eskalatzaile komunitaterako ona, bere hormatik estilo ezberdina duten bideak egotea, kirol eskaladatik tradizionalera, errezenetatik zailenetara.

Bestalde eskertzekoa da, bide berriak zabaltzeari ibili beharrean, reeekipazio eta mantentze lan ikaragarri horretari orduak dedikatu dieten guztiei, gaur egun inox parabolt eta kimikoekin ekipatuta dago horma.

Ogoñon eskalada garai ezberdinatara egokitua dago, horregaitik oso garrantsitzua da bere eskalada sasoiak errespetatzea, horrela bertako hegaztien eta eskalatzaileen arteko oreka izateko.

Hormara gerturatzeko Elantxobeko kanposatu ondoan parking-era iritsi beharko gara, bertan picknick gune bat dago iturri eta zakarrontziekin, bertan kotxea aparkatxea onena da, goikaldeko bidezkara igo beharrean, eta bertako bizilaguneei traba gutxienak jarriz kotxeekin. 15 bat minutuko paseotxoa emanda, Talaia ingurura heltzen gara, bidearen arabera, jeitsiera bat edo beste aukeratu beharko dugu.

FITXA TEKNIKOA:

Ogoñoko krokis orokorra.

Zero Azpitik blogetik ateratako krokis landua "Ogoño-ko krokisak, gure erara landu ditugu ahalik eta garbien lagungarri izango direlakoan. Bideen marrak eta graduak gutxigorabeherakoak dira"

Bertara hurbiltzera animatzen zaituztet LINKA HEMEN

ERREPORTAIA:

Amagoiatik jeitsi ta gero, ur tragoxka bat ta bidearen lehen luzeagaz hasten gara.

Itsasoa bare-bare segitzen zauen, ta haize goxo ta epela.

L1 (IV/25m), luze oso itsusia, pare bat paraboltez babestuta, trantsiziozko luzea.

Bilgune erosoa, bi boltekin.

L2 (V+/6a-45m) Luze oso polita, babaresa, diedrotxo batetik, bilgunea zuhaitz batean egiteko.

Mikel bigarren bilgunean.

Eguna laburtzen doan heinean.

Lagako hondartza ta bere txiringitoa.

L3 (V+/40m) bilgunetik trabesian eskumatara, diedro sabaitxo bat igarotzeko, regleta ta ezpata askogaz, oso polita goiko bilgunera heltzeko.

Lagako lasaitasuna tontorretik.

Elantxobe eta Ea ingurua.

Azken argiekaz kotxerantza jeisten gara basotik lasai lasai.

Bide arina ta polita, lehen luzea itsusia izan arren, beste biak oso onak dira, gomendagarria beste bide bategaz egun polita ateratzeko.

Hurrengoarte!