2021(e)ko abenduaren 22(a), asteazkena

2021.12.16-Lunada. Castro Valnera. El tubo.

Aste aurrera zijoan, ta asteburua baino lehen, Imanolegaz eskapetan naz barikuan goiz erdian Lunadarantza, Castro Valnera igotzeko eta Bernachora buelta egiteko Tubo ezagunetik, aspaldian hemendik jeisteko gogoekin baia baldintzak ez baziren denbora faltak ez zigun jeitsiera hau probatzera joatea, barikuan eguraldi ona aprobetxatuz hurbildu giñen egun ederra pasatzeko inguru eder honetan.

FITXA TEKNIKOA: 

  • Eski zailtasuna: 3.1/E1 
  • Desnibela: 700 metro aprox 
  • Luzera: 10km gutxi gora-behera


ERREPORTAIA:

Bernacho-ko bordetatik sartu giñan, ezkerretik joaten den basotik altuera pixkanaka irabaziz.


Basotik gora


Goikaldeko ingurutik kranpoiak beharrezkoak edo kutxillak.



Goikaldean tarteka eskiak bizkarrera jarri genituen.


Goikaldean berriz eskiatzeko aukera.


Egun ikaragarria


Castrora heltzen azken malda


Valnera Paradise.



Castro Valnerako tontorrean 1.718m.


Tontorrean Txufirekin aurkitu giñen ta Tubo jeitsierara eraman gintuen, ertz tarte bat egiten ondoren bertatik jeisteko, 400 metrotako desnibela eskaintzen duen jeitsiera ederra, elurra nahiko gogor egon arren gustura ibili giñen.



Bernachora bueltan, 


Egun ikaragarria etxetik ordu batera, Lunada beti ikaragarri.


Saretik hartutako bideo bat, ideia bat egiteko nolakoa den jeitsiera.

2021(e)ko abenduaren 14(a), asteartea

2021_09_30-Aiglun. 4 Ventes (6a+/250m)

Verdon inguruan lau egun pasa ta gero, luzeak eta kirol eskalada egiten, Aiglun-era bidea hartzen dugu, herri txiki hau, Alpe maritimoetan kokatuta dago eta herrixka txiki bat da, non bere biztanleak 20 pertsona baino gutxiagokoak dira.

Haran honetan, herria hormatxarren artean babestuta dago, horma hauek 200 metrotako luzera daukate eta kare harri ikaragarri batekoak dira. Verdonek duen famaren itzalean egon arren, leku hau azken urteetan ezagutzera eman da bere bideen estilo eta kalitateagaitik. 

Bi egun pasa genituen bertan ta egia esan oso gustora egon giñan, leku lasaia, denbora nonbait gelditu dela dirudiena, benetan gomendagarria. 

Bigarren egunerako Aigluneko Eperon des 4 vents bide ezaguna aukeratu genuen.

FITXA TEKNIKOA:

  • Zailtasuna: 6a+ (6a oblig)
  • Luzera: 250 metro 
  • Ekipamendua: Paraboltak. Bilguneak paraboltekin.
  • Materiala: 14 zinta expres eta bilguneetarako materiala.
  • Bibliografia:  Camp to Camp eta danzaverticale.






Hormara gerturatzen.


Inguru horretan eskalada lerro asko daude, gradu altukoak guztiak.




L1 (V+/30m) Les chevreuils de Calendal bidetik sartu giñan, garbiago bilgunea pasatuz hurrengo Rbis-era heltzeko.

L2 (6a/35m) irteera polita dauka, apretoi batekin arroka oso ona orokorrean, ur tanta txikiak ta regleta onekin.



Bigarren bilgunera heltzen.


L3 + L4 (6a/45m) bi tira eder, Mikelek arin batean enpalmatu zituenak, ur tantazko plaka ederrak.

Aigluneko herria.


L5 (6a/30m) tirada lasaia, mugimendu ederrekin plakak ta sabaitxo bat ebatziz.

L6 (6a+/35m) tirada oso edera, arroka oso onekoak, ur tantazko plaka ikaragarri ona.


Bilgunera heltzen.


L7+l8 (V/55m) azken bi tiradak enpalmatu daitezke, tontor ingurura heltzeko, bilgunea zuhaitz batean.


 

2021(e)ko abenduaren 1(a), asteazkena

2021.11.30-Valdezcaray. San Lorenzo (2.271m)

 Atzo egualdiak igartzen zuen bezala, hainbeste denbora euripean egon da gero, eguzki izpi egun bat zetozela aprobetxatuz, Imanolekin Ezcaray-ra hurbildu nintzen, inguruan jausitako elurretatik eskiekaz gozatzeko.

Parkingetik Turraguas mendira doan pista hartu genuen horrela desnibela irabazten joateko.



Turraguas eskumatara utzi ta Colocobia ingurura goaz.


San Lorenzo ingurua, goikaldea kranpoientzako egoan.




Colocobiako goikaldean, lehen tirada bat ematen dugu pistetatik.


Ondoren Campos Blancos, pistatik fokeatu genuen gorantza.


Azken metroak oso benteatuta zegoela esan ziguten ta tontorra beste egun baterako utzi genuen, 2150m-tako kotatik eskiatuz, eguraldia ikaragarria zegoen eta elurra baita.



Collado-Diagonal ingurutik jeisten


Zuhaitz artean.



2021(e)ko azaroaren 26(a), ostirala

2021.11.26-Lunada, Pico de la Miel, urteko lehenengoa

 Asteazkenean, jausitako elurra aprobetxatu nahiean, Imanolegaz Lunadara hurbiltzen gara, mendiko eskiko denboraldi hau estreinatzera, elurra egon badago, 40cm inguru estaziotik aurrera, arazoa lainoa guztiz murgilduta dagoela ta ikusteko argitasun gutxi dago, hala ere, maldan gora hankak berotzeko ta ondoren bira batzuk emateko ondo dago.




Pico de Miel eta azken remonteko torreko erdibidean gelditu giñen ta fokak kenduta, beherantza, bisibilitate eskasa.




Atzo arrastiz, berriro gerturatu nintzen, elurretan egun guztia bota zuen, errepidea elurtuta egoan ta kotxea aterpe ondoan utzita Pico la Miel-era igotzeko, lainopean baita.



1520 metrotako kotan, pala inguruan, beherantza bueltan aterperaino tirada arina.


2021(e)ko azaroaren 23(a), asteartea

2021_10_16-Andasto. Autopista dohanik (irteera zuzena) (6a/100m)

Zapatuan afaria izanda, goizean Andastora hurbildu giñen, bertako bide labur eta erraz hau egitera, arina, autoproteziokoa eta inguru ikaragarrian.

Ezaguna nuen horma hau, orain dela urte batzuk Mikelekin eskalatua bainuen bertako "Andasto. Belladona, zapua ta zikuta (6b/190m)"  eta asko gustatu zitzaigun bertako bakardadea ta tontorrera heltzean Anboto eta Udalaitzeko panoramika ederra.

Goiz ederra pasatu genuen bide honetan, arroka tarte batzuetan adi egotea eskatuko diguna, eta begetazio apur bat izan arren tarte batzuetan, azken arrakal ikaragarri batekin tontorrera irribarre handi batekin heltzea egingo diguna. Animatu probatzera.

FITXA TEKNIKOA:

  • Zailtasuna: 6A
  • Luzera: 100 metro 
  • Ekipamendua: Semiekipatua, tarteka material finkoa tarteka babestea eskatzen duena.
  • Materiala: 14 zinta expres, friend joko bat eta bilguneetarako materiala.
  • Bibliografia:  Euskal Herria Trad 



ERREPORTAIA:

Axpen, topean kotxea utzi ta gorantzako bidea hartzen dugu.


Anboto eta Andastoko bistak ikaragarriak une oro.


Andastoko proa, ertzean "Belladona, Zapua eta zikuta" bidea dijoa.


1. Luzea: Bidearen hasiera oso argi ikusten da, horma bitan desberdintzen duen arrakala handia erreferentzia bezala hartuta, segituan ikusiko dugu arroka zubi batean jarritako kordinoa. Hasieran zuzen eskalatu, arrakalak eskubiruntz eramaten zaituen arte. Trabesia eginez eskubiruntz joan desplome baten bila. Kontuz arrokarekin tarte honetan, guri kantu bat hautsi eta erorketa bat izateko zorian izan ginen. Arrakala bat duen desplomea igarotzean dago pausurik zailena. Krokisean V+ jartzen badu ere adi, gehiago ere izan daiteke.  (info Euskal Herria Trad )

(Argazkia-Egoitz/Riki)

(Argazkia-Egoitz/Riki)

(Argazkia-Egoitz/Riki)

(Argazkia-Egoitz/Riki)


Egoitz eta Riki behekaldean gure atzetik bide berdinera sartzeko.

2. Luzea: Arrakala nagusia hartu beharrean ezkerreko plaka eskalatzen joan beharko da. Luzeak belar dezente badu ere, nahiko eroso eskalatzen da. Kontuz hala ere, bigarren bilgunerako sarrerarekin. Belarrezko tarte luzetxo bat eskalatu beharra dago eta bustia egon ezkero irristakorra egon daiteke. (info Euskal Herria Trad )


Bilgunetik ateratzen


3. Luzea: Irteera zuzena hautatu genuen eta denetan luzerik ederrena iruditu zitzaigun. Arrakala bertikala eta oso polita eskalatu behar da. Oso ondo babesten da eta egin beharreko pausua ez da oso zaila. Oso zapore ona utzi zigun luze honek. (info Euskal Herria Trad )



Bego azken bilgunera heltzen


Tontorrean, atzean Anboto mendia dugularik


Batzutan, etxetik gertu altxor ikaragarriak ditugu ta kanpora joateko harrimiñaz, ahaztu egiten zaizkigu, leku ederra, gomendagarria.