2019_07_24-Freissinières. Le Grand Falaise + Tour de France Galibier

Alturan pasatako egunak eta gero, zerbait arina ta aproximazio laburrekoa bilatzen giñun, hasiera bateko ideia Freissinières-eko Sirius bidea egitea zen, baia bere bilaketan galdu giñen ta ikusi genuen oso arin jotzen ziola eguzkiak, bertan behera utziz, eta aurretiaz fitxatuta genuen kirol eskaladako sektore batera joan giñan, bertako bide zaguna, les clematities 2000 etc inguruan.

Freissinières-en alde berdea, zelako ezberdintasuna dagoen negutik udara,

Arroka ona, laranja ta grisa, pintxudoa, baia apur bat sobatuta.

Mikel bertako bide gogor bat probatzen (8a)

Nola ez, desplometik denbora guztian.

Poz-pòzik bera, bere saltsan.

Freissinières-eko errekan bainutzu bat hartu genuen, eta bazkaria prestatu genuen L´Argentiere La Besseko herrian ta Galibierrerantzako bidea hartzen dugu, bertan atseden egun bat pasatzeko ta aprobetzatuz Tourra ikusteko, eguraldi ederra ta portu ikaragarria.

Massif des Cerces ingurua, Galibierretik gertu.

Azkeneko orkatiletan jartzen gara, txirrindulariei animatzeko.

Le barre des ecrins eta Meije handiak.

2019_07_27-Le Ponteil. Le clos Tramouillon (310m/6a+)

Egunak aurrera zijoazen heinean, eguraldi txarra sartzen joan zan, Tourra ta gero zerbait interesgarria iteko gogoekin giñan, eguraldia onena ez izan arren, bala aseguratu nahi izan genuen eta aurretiaz gomendatu ziguten Le Ponteil-eko herrixkara hurbildu giñan, berta "Le clos Tramouillon (310m/6a+)" bide famatua eskalatzeko.

Bere aproximazio laburra eta orientazioa, arroka lehor egotea aseguratzen zigun eta bere jeitsiera errraza edo rapel lerroa hartzeko aukera arrastirako iragarrita zeuden kaxkabarrekin ihes egiteko aukera arina ematen zigun.

Bidea asko gustatu zitzaidan, arroka onekoa, kalitate altuko kare harriarekin, grisa ta laranja, nahiko abrasiboa eta pintxudoa, luze guztiak oso ondo txapatuta daude, hala ere, friend pieza batzuk eraman genituen  txapen arteko tarteak txikitxeko tarte batzuetan.

FITXA TEKNIKOA:

• Lehen igoera: Philippe Giraud, Pascal Raymond eta Gerard Fiaschi 1997an.
• Zailtasuna: 6a+ / 310m
• Nola heldu bidearen basera: Parkingetik gora dagoen zelai ingurutik, pista jarraituz, errekara heldu arte eskumatara, hitoak jarraituz hormara heldu arte, Gran Diedre bidea oso azkar ikusten da, hemendik ezkerretara.
• Ekipamendua: 10mm-ko paraboltekin ekipatuta eta inox txapekin. Pitoiren bat eta kordinoren bat ere badago bidean zehar, orokorrean bilgune guztiak ekipatuta daude.
• Materiala: 12 expres, friend ertainak/txikiak (C0.5tik 2ra) ondo etor daizteke. 60 bi metrotako soka eta  bilguneetarako materiala.
• Jeitsiera: Rapel bolatu batean zorura, tontorretik ezkerretara hitoak jarraitu rapel instalazioa dagoen zelaira heldu arte, ondoren oinez kirol eskaladako bonboaren azpitik bidexkara bueltatzeko.

ERREPORTAIA:

L1 (25m/V) Tximinia itsusi baten azpian sartzen da, aukerako bilgunea egiteko aukera dago, geu lehen luzea bi tiradetan bota genuen, goitik geneukan bikotea horrela egin bait zuen.

L1bis (25m/V) tximinia, bloke enpotratu bat sartuta dauka, ondoren inguru errezago batean sartzeko.

L2 (40m/6a) trabesia polit batekin hasten da ondoren diagonalean ezkerretarantza kantu ugariko pasarte batzuk igaroz bilgunera heltzeko, luze ederra, kalitate onekoa.

L3 (30m/V+), ondo txapatuta dauden sekzio ederrak pasatzen ditu, goikaldean desplometxo txikiak ebatziz forma oso ederrean, arrokaren kalitatea luze honetan oso ona da ta eskalada oso atletikoa.

R3-ko bilgunera heltzen

Gertuago

L4 (55m/V+) ezkerretara trabesian hasten da, gomendagarria zinta luzeak erabiltzea, plakak eta desplometxoak igaroz bilgunera heltzeko, ia 60 metrotako tirada luzea, goikaldeko zelai txikira heltzeko, bilgunea bi bolt bloke handi batean.

L5 (10m/II) trabesia ezkerretara, zuhaizkean bilgunea egiteko, goikaldeko diedroaren azpian kokatzen gaituen trantzisiozko luzea.

Harana gure azpian, eskumaldean Le Ponteileko herri txikia ikus daiteke.

L6 (40m/6a+) diedro txiki bat, trabesia batean, apur bat desplomatua baia oso ondo txapauta, sabai batzuk ebazten ditu modu ederrean, ondoren goikaldeko terraza batetik jarraitzeko.

L7 (45m/6a) beste bloke bat irteeran, erreza, pare bat txapa jarraian ta ondoren bertikaltasuna galtzen du bilgunera heltzeko.

L8 (45m/V+) kare harri grisa, plaka ederrekin, pasarte ederrak eta gozagarriekin, tontorrean dagoen bilgunera heltzeko.

Pozik tontorrean, atzekaldean L´Argentiereko bailara dugularik.

Inguru ederra, rapel ingurutik, bi rapeletan egiteko aukera, edo trabesia bat jarraituz lehenegoa aurreztu daiteke, gu bitan egin genuen, rapelatzeko orduan konturatu giñen.

Rapel bolatu batean zorura heltzen gara

Zorura heltzen, sugeen kontrako galtzerdi-praka inbentoarekin!!!

Le Ponteileko herrixkan pasta entsalada fresko bat prestatu genuen eta ondoren fruta apur bat jan da gero,  La Roche-de-Ramen dagoen lakura joan giñan bainutxu bat hartzera ta Le Micky txiringitoan garagardo fresko batekin egunari amaiera ematera, egun ederra.

Eguna amatatuz, bainutxu bat hartzen.

2019_07_23-Pointe des Cinéastes : Traversée des arêtes - Vieux Piton (6a/400m)

Ecrinsetan zehar egindako arroka bidaian, hurrengo geldiunea, hasiera batean pentsatu bakoa, Pointe des Cineastaseko ertza egitea izan zen, bere egunean Le Barre des Ecrins egin genuenean, ingurua asko gustau jakun biei ta asko motibatzen gintuen ertza egin ahal izatea inguru basati horretan ta vivac-a egitera igotzea, horrela aproximazio egunean lasai pasa genuen, siestatxoa ta arrastiko azken orduan igo giñan gorantza afaltzeko.

FITXA TEKNIKOA

• Nork ekipatua: Dominique Stumpert 1990 urtean.
• Nola heldu:Refuge Glaciar Blanc-era doan aproximazioa jarraitu, bertatik Agneaux mendietara doan bidea jarraituz ezkerretara gelditzen da Cineastes punta, hitoak jarraitu. (2h+1h)
• Zailtasuna: 6a/400m.
• Arroka mota: Kalitate oso oneko gneisa/granitoa, (behekaldea apurtuta eta goikaldea ezinhobea), ertza tarte ugari ditu.
• Ekipamendua: Semiekipatuta dagoen arren, tarte batzutarako beharrezkoak dira friend joko bat, eta zinta luzeak txapak hormatik atara ahal izateko.
• Jeitsiera: Laugarren orratzetik jeisten den rapel bakarrean, ondoren nahi izan ezkero, beste bi rapeletan glaziarrera heltzen gara, gu 60m-tako tirada batean inguru errezera heldu giñan.

ERREPORTAIA:

Refuge Glaciar Blanc-era heldu baino lehen, glaziar azpian geldialdi bat egiten.

Pelvouxeko mendia, Pic San Noms eta Ailefroide ertz guztia.

Behin vivac gunea hartuta, Pelvouxeko ilunabarraz gozatzen

Pointe des Cineastes eta Agneaux ingurua, beste baterako azken hau.

Lasai esnatu giñan, prisa askorik euki gabe, ondo gosaldu ta aproximazioarekin hasi giñan, 1h.

Pelvoux, Pic San Noms eta Ailefroide ertza

Ailefroideak eta bere ipar aurpegia, hain famatua egin den  Marchal Ombre eta Pic San Nomseko Le Prestige des Ecrins, lar haundiak batzuentzako, ikustearekin konformatzen garela.

Lehengo luzeak, mantak pegatzearen arazoa, lehen luzeetan tapoia zegoela, ta ezkerraldeko normaletik sartu giñan trabesian lehen orratzera heltzeko (III+ gradua aprox/150m), erraza baia apurtua.

Ertzean, egunaz gozatzen.

Glaciar Blanc glaziarra eta bere morrena.

Bigarren ertzera bidean, arrokaren kalitate oso ona.

Hirugarren orratzaren bilgunera (montatzera) heltzen, hemen berriz bi aukera, edo Vieux pitons bidea jarraitzea, iltzeren bat ta autoprotezioa (6a), edo eskumatik, normaletik (IV inguru), geuk Vieux pitons bidea jarraitu genituen, bi tiradetan, orratzaren goikaldera heltzeko.

Mikel lehen bilgunean,

Gertuago

Luzea rekuperatzen.

Orratzaren tontorrean

Eguna lainotzen hasten da

Rapelatzeko, laugarren orratzetik, rapel txiki bat, ondoren beste rapel batean glaziar/elurtera heltzeko, 60 metrotako tirada, arroka oso apurtua.

Agneauxeko ingurua, eguna lainotzen zijoan heinean.

Hemendik, vivac gunetik gauzak batzera, ta bi orduko jeitsiera ta gero, Ailefroideko Pre Madame Carle gunera heldu giñen, dutxa baten beharrean ta hurrengo eguneko aktibitatean pentsatzen.

Eguna asko grisatu zenez, hurrengo egunean Fressnieresera joan giñan kirol eskalada iten, Galibierreko tourreko etapan gehiago pentsatzen jajaja.