Mikelek azaroako azken astean oporrak
hartzen ditu, eta neure astelehen librea aprobetxatuz, 6 egun pasatzeko aukera
ikusten dugu Riglosen, gehiago pentsatu gabe, ostegun arratsaldean Gasteizen
batzen gara, eta Eroskian janari asko erosi ondoren, lasai lasai hartzen dugu
Rigloserantzako bidea, aterpean hartuta genituen bi ohe, han geunden bitartean
lo egiteko.
Ideia nahiko argia zen, Pirinioan eman
behar zuten eguralditik ihes egin eta Rigloseko horma beroetan ahal zen guztia
eskalatzea. Bariku gauean Sergio batzen zitzaigun gurekin aste burua pasatzeko
asmoarekin.
Eta nola ez, bide batzuk erabakita, baina
besteak, eskalatu osteko garagardoa hartzen genuen bitartean, Rigloseko
hormatzarrak ikusten genituen bitartean, eskalada gidarekin batera erabakitzea
zen asmoa.
Riglos inguruan geunden 5 eguna zen,
aurretik egindakoa:
·
Tierra
de dragones (6b/400m) HEMEN
·
Ireney la paz (6c/230m), bide honetan Sergiori sorbalda atera eta etxera joan behar
izan zen, bidea bukatu gabe gelditu zan, bukatzera bueltauko gara ;) 2016an egin nuen Mikelekin.
Trallada asko geneukan besoetan, eta azken
eguna aprobetxatzeko, gertu zegoen Currucuclillo bidea aukeratu genuen, uste
genuena baino gehiago sufritu genuen eta ondo ikasi genuen Riglos 2-3
egunetarako dela gehienez jajaj.
CURRUCUCLILLO BIDEA
http://www.xabigaton.blogspot.com blogetik
ateratako krokisa
Fitxa
teknikoa:
·
Zailtasuna:
6a+
·
Luzera:
230 metro
·
Ekipamendua:
Paraboltak. Bilguneak paraboltekin eta rapelatzeko argollekin.
·
Materiala:
12 zinta expres eta bilguneetarako materiala. Guk soka bikoitzak eraman
genituen baina aukera dago ere soka sinplearekin egiteko.
·
Sasoia:
Edozein
·
Jeitsiera:
Behin goikaldean dagoen tontorrean, jarri berri dagoen sirga jarraitu Viserako
tontorrera heldu arte, bi aukera daude, edo Mallo del Aguatik jeisten den
bidetik jeistea edo Circo de Veranotik jeistea.
·
Nola
heldu hormara: Kotxea Riglosen uzten dugu eta Visera dijoan bidezka hartzen
dugu eliza pasa ondoren, Viserara joan beharrean ezkerrera, Frechin malloko
norabidean, oso zapalduta daude bide asko.
BIDEAREN DESKRIBAPENA:
Graduari dagokionaz, jarraitasun handia
duen bide bat da, Riglos izateko. 9 luze ditu. Lehengo bi luzeak (L1+L2) luze
bakar batean egin daitezke. Luze guztiak tonika berdina jarraitzen dute oro
har, nahiko bertikala, eta oso estatikoa izan daiteken pausuren bat edo tripa
txikiren bat.
Oso ondo ekipatuta dago, eta bilguneak
orokorrean oso erosoak dira. Kolore berdinak dituen paraboltak jarraitu behar
dira, izan ere, Jose Antonio Sanz bidearen ondotik dijoa momentu batzuetan.
·
L1 (6a+/30m):
Jose Antonio Sanz-en ezkerrean gelditzen da, lehen parabolta, apur bat urrutik
dago, 6 metrotara, baina hara heldu arte oso erraza da, hori bai, txapatu baino
lehen, kontuz euki arrokarekin, apurtuta dagoela, bilgunera heldu baino lehen
daukagu luze honen pausu zailena.
·
L2
(6a/25m): Bilgunetik zuzenean ateratzen gara, eskumaldera joateko joerarekin.
Hemen paraboltak ikusten ez dugun puntu batera helduko gara, eta gero ezkerrean
txapa bat ikusiko dugu tripatxo bat pasa eta gero. Ondoren berriro eskumara
dijoa bigarren bilgunera sartzeko.
·
L3
(6a+/25m): Luzearen erdialdean, tripatxo bat aurkituko dugu, desplomatzen
duena, baina paraboltak gertu ditu eta inongo arazo gabe igarotzen da. Oso ondo
dago txapatuta luze hau eta oso polita iruditu zitzaidan.
·
L4(V-6a/30m):
Lehen pausua oso arraroa, repisa batekin, baina txapatik tiratuz gero, oso ondo
ateratzen da. Gero trabesia oso polit bat dauka. Ondoren zuzen jarraitzeko,
pausu oso polit batzuk ditu bilgunera heldu arte.
·
L5
(6a+/20m): Lehen hiru txapak ondo, presa onak ditu, ondoren eskumara doa,
bilgunera zuzenean. Laburra baina polita.
·
L6
(6a/30m): Oso polita, boloren baten arroka zubiren bat dago txapen arteko distantzia
murrizteko, bide erreza jarraitu behar da.
·
L7
(6a/12m):Laburra baina gogorra, bertikala da repisa baten gainean.
·
L8
(6a+/35m): Bide guztiaren luze garrantzitsuena iruditu zitzaidan, gogorra, eta
eskalatutakoa nabaritzen da. Desplome batekin hasten da, ondo txapatuta
dagoena. Pare bat tripa ditu, eta kriston patioa dauka, bide guztiko arroka
onena aurkitzen da luze honetan. Ikaragarria ;)
·
L9
(IV/10m): Egin beharreko luzea, baina tontorrera heltzeko, txapa bat ikusten da
bilgunetik eskumara, gero beste bat dauka goian dagoen bilgunera heldu arte.
ERREPORTAIA:
Eliza eta Pison famatua
Rigloseko herria
Gure aurretik Pau ondoko bi frantzes
genituen, lehen bilgunetik ateratako argazkiak dira hauek (Milesker Christophe
;)
Mikel, trabesia horizontal batean
Cuchillo, Pison eta atzean Peña Rueba
Pozik Frechineko tontorrean
Jeisteko Colorado eta Mallo del Aguatik
jeisten den bidea hartu genuen, gosea geneukan eta hau da Circo de Veranotik jeistea
baino arinagoa. Behin behekaldean egonda, ataratako argazkiak.
Mallo Cuchilo, Frechin eta La Visera,
bertan daude, Mosquitos, La fiesta del biceps, Popeye, Zuzen, Chinatown, Zulu
Demente eta bide famatu gehiago, Riglosen gehien eskalatzen den Malloa dela
esango nuke, baina oso fuerte egon behar da goikaldean daukan desplome hori
guztia igotzeko, hortik bere izena, La Visera.
Hauxe da dena, zerbait, jan, gauzak batu
eta etxerako bidea hartu genuen.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina