ZEBERIOTAR: 2016_05_28_Erlaitz I (4b/80m) Muganixera eta Aiako harrien zeharkaldia

SARRERA:

Oiartzunaldean benetan leku bitxia dugu hemen. Begiratzen zaion lekutik begiratuta, mendi honek perfil berezia erakusten du. Hiru gailur biltzen dira hemen: Irumugarrieta, Txurrumurru eta Erroilbide. Aiako Harrian granitoan eskalatzeko aukera dago. Paleozoikoan sorturiko mendigunea izanik, herrialdeko materialik zaharrenak barneratzen ditu. Tontor horietako koloreak eta azalak atentzioa deitzen dute.

Mendebalde aldean bia klasiko eta berriak aurkituko ditugu. Duela gutxi bia berrik ireki dira eta oraindik ekipatzen ari dira. Aiako Harriko biak gutxitan eskalatzen dira, askotan harri suelto baitago eta aseguramentua prekarioa baita. Hala ere, biaren bat eskalatu eta mendi buelta bat ematea merezi du, ingurua ederra baita.

(Info gipuzkoaeskalatzen.blogspot)

Egindako bidea Muganixeko espoloian zehar, eta tontorretako zeharkaldia.

NOLA IRITSI:

Oiartzunen Irunea doan GI-2134 karretera hartuko dugu. Gurutze auzoa iritsi baino lehenago “Castillo del ingles” norabidea hartuko dugu (GI-3454). Hirugarren kilometroa eta gero lepo zabal handi batera iritsiko gara. Hemendik Oiartzun alde batean eta Bidasoa harana bestean ikusiko dugu. Hemetik jarraitu karretera Elurretxeko parkina topatu arte, aldapa bukaeran, 6. kilometroan

FITXA TEKNIKOA:

Muganix hurbilketa: (Info gipuzkoaeskalatzen.blogspot)

Elurretxetik aterata, hartu bide normala, bunkerra baino lehen eta basoko zabaldi batean, aldapa lasaitzen denean, bide nagusia utzi eta eskubialdera jo. Arretaz eta intuizio handiz, zeharkatuko dugu malkar desoroso eta aldapatsu bat, Muganixeko pareta bertikalaren azpitik pasako gara eta eskubialdean sumatzen da belardira jeisten den ertza.

20´tara eta logika pixka batekin A sektorearen seguruak aurkituko ditugu. Ertzaren beste aldean B eta C sektoreak kokatzen dira

Materiala: 8 edo 11 zinta, luzeren bat enpalmatu nahi baldin bada, horretaz gain, bilguneetarako materiala. Friend eta fisureroak ez dira beharrezkoak, dena txapatuta eta oso ondo gainera.

Arroka mota: Granito zaharra, itsasgarritasun handikoa. Arroka oso zendoa baina blokeren batekin erne ibili behar dena.

Orientazioa: Mendebaldea

Bidea egiteko denbora: Ordu bat

Egindako bidearen krokisa

LUZEEN DESKRIBAPENA:

Erlaitz I (4b, 80 m, 4a obligado)

L1 (25 m, 8 seguros, 4b): Placa relativamente tumbada con buenas presas. Roca con muy buena adherencia. El pasito más duro está en la entrada a la vía. Seguros bastante cerca. Reunión a base de químicos al lado del arbolito.

L2 (25 m, 5 seguros, 4a): Placa tumbada de roca compacta con los seguros un poquito más alejados que en el anterior largo. Reunión sobre 3 parabolts y un spit.

L3 (30 m, 3 seguros, 3b): Largo en el que la dificultad baja mucho. Las placas se tumban mucho y salvo un murito el resto es muy fácil.

ERREPORTAIA:

Ibanekin, atera baino lehen Elurretxeko parkingean ateratako argazkia, eguraldiak ez zeukan itxura oso onik, baina eguna aurrera joan ahala hobetzen joan zan.

Basoan zehar, tontorretara doan bidea hartu beharrean, eskumara doan bidea jarraitu eta bunker batera heldu bezain pronto, ezkerretara ateratzen den zuhaizka batetik igo.

Bunkerraren inguran, eta bertan dagoen kartel orientagarria

Hartu beharreko bidezka

Baso txiki bat zeharkatu behar da

Eta honako langa honetara iritsi

Langa zeharkatu eta oso zapaldua dagoen bidea jarraitu

Espoloiaren ingurura heldu arte, hemen espoloira doan bidea jarraitu, behin goikaldean egonda, oso azkar ikusten dira txapak.

Espoloia, eta neu nagoen tokian hasten da bidea

Lehen luzea, arroka apur bat bustita zegoen, 25 metrotako luzea, oso ondo txapatuta eta bilgune eroso batekin, kate bat dauka bilguneak jada.

Bilgunean

Lehen bilgunea

Iban lehen luzea igotzen

Bigarren luzean jada, eguzkiak ematen digu, eta arroka oso lehor dago, lehen luzea baino bertikaltasun gutxiago duena.

Bigarren bilgunea, rapelatzeko prestatuta dago, eta horretaz aparte beste bi parabolt dituena, errepisa oso eroso batean, eta inguru ezin hobean.

Falta zaiguna

Azken luzea, trantzisioko luze bat, pare bat txapa dituena tarte zailenean, gomendagarria zinta luzeak erabiltzea, soken marruskadura ekiditeko.

Bilgunean

Iban hirugarren bilgunera iristeko azken metroetan, giro ezin hobea eta eguraldi bikaina.

Muganixeko tontorrean (758m)

Katuak kendu, zerbait jan, oin hutsik, eguraldiaz eta parajeaz gozatzen

Irumugarrietak tontorrerantza abiatzen gara sokak eta dena batu eta gero.

Irumugarrieta (810m)

Tontorra pasa eta Txurrumurrurako bidea jarraitzen dugu, igo-jeitsi konstante batean

Txurrumurruko tontorrea (826m)

Iban, anillaren pausura jeisten, kontuz euria egiten duen egunetan

Arbollara hurbiltzeko lehen destrepea, arbollako pausua III graduarekin kalifikatuta dago baia presa oso onak ditu eta ez dekoz arazo handirik.

Lehen arbolla, bertatik rapelak egiteko prestatuta dago, guk ez genun beharrezkoa ikusi.

Pitzaduratik pasa genuen, hemen pitzaduraren zatira hurbildu ginen, bertatik igarotzeko errezagoa ikusi genuen eta, marka gorriak ere hemendik zetozen.

Errolbidera bidea, falta zaiguna, bide polita, harri artean, oraindik kolore apur bat falta zaio belarrari, udaberria sartu arren nabaritzen dira azken astean eroritako elur eta euriek bellegi utzi daurie bedarra.

Errolbideko tontorrean (837m) eta eguneko tontor altuena

Endarako urtegia

Aiako harriak Errolbideko tontorrotik ikusita, jende asko zegoen gaurkoan, baina Errolbideko tontorra, dituen zailtasunak direla eta, beti bakartasun handiagoa dauka.

Tontorrean zerbait jan eta edan ondoren, gauzak jarri eta etorritako bide berdinetik bueltatzen gara, aritxulegira doan bidea jarraituz gero eguna luzatuko zitzaigulako eta bazkaria itxaroten genuekan Donostin.