2016_02_20-ASPE IPAR-EKIALDEKO (N.E.) KORREDOREA (AD/400m/45º-55º)

SARRERA:

Aspe mendia, ikaragarria eta oso itxura estatikoa duen mendi bat da. 2645 metrorekin, haraneko mendi altuena da, eta bere ipar aurpegian bide oso interesgarri batzuk ateratzen dira, klasikoena ipar korredorea da, horretaz aparte Rabada eta Navarrok zabaldutako Edil bidea (M6) bidea ere ateratzen da.

Bere tontorretik Pirinioa ikusteko begiratoki itzela da eta negu arraro honetan lehen asteburu hotza eta eguzkitzua aprobetxatu gurean, Mikelekin batzen naiz bariku arratsaldean Candanchurako bidea hartzeko, Gasteizetik atera bezain pronto, geldiune arin bat egiten dugu Eginoko Tubo sektorean, bide batzuk eskalatzeko, eta ondoren Candanchurako bidea hartu genuen.

Gaueko hamarretan heltzen gara Candanchuko Valle Aragon aterpera, bertan afaria prest geneukala goxo-goxo afaldu eta postrearekin bukatu bezain pronto lo egitera goaz, hurrengo goizean goizetik altxa nahi dugula ahalik eta arinen irtetxeko.

NOLA HELDU:

Candanchuko eski estazioko parkingean (1550m) uzten dugu kotxea eta bertatik eski pistak jarraituz Tortiellaseko lepora heltzen gara. Gomendagarria da goiz ateratzea horrela lehen eskiatzaileak ekidituz. Tortiellaseko lepotik Aspeko ipar aurpegia ikusten dugu, hemen daukagun lautada txikia jarraituz, eski pistak atzean utziz, eta ipar-ekialdeko zirkuan sartuz, trabesia hasten den lekura iritsi arte. Lasaitasunez hartuz, (2.30-3 ordu).

BIDEAREN AZALPENA:

Korredorea trabesia hasten den lekuan hasten da, erorketa oso txarra daukan trabesia horizontal bat egin behar dugu, aseguratzeko gatza dena, guk bi estaka jarri genituen, tarteko puntu seguru moduan, ensanblean egiten genuen bitartean. Balditzak onak badira, kontuz ibili behar da, trabesia hau goizetik egitea gomendagarria da, eguzkiak arin ematen baitio eta zailtasunak izan ditzakegu, hortaz aparte, goiko hormatik elur bolak jausten dira.

Behin korredorean sartzean, bidea oso argi ikusten da. 45ºtako malda konstanteekin eta tarte batzuetan 50-55º graduko malda hartzen du, gure kuadrizespa ta bikiak proban jartzeko malda interesgarria. Elur gutxi egon ezkero, bizpahiru metrotako pare bat resalten aurkitu ditzakegu, baina zailtasun gutxikoak.

Azken zatia hasi baino lehen, txarto bagabiltza eskumatara trabesia horizontal bat eginez gero,  korredoretik ihes egiteko aukera daukagu. Geure kasuan, elurra tarte batzuetan gogor zegoen eta izotz plaka onak aurkitu genituen, baina tarte batzuetan ere bai elur paketoi handia zegoen, hasieratik oso argi ikusi genuen goitik ateratzeko aukera, eta indarrak ondo gordez, apurka apurka metroak irabazten azken tuburua heltzen gara.

Azken metroetan, lepo batera heltzen gara, patio handia duena, eta trepadatxo erraz bat duena, 20 metrotako tirada labur bat, tontorrean dagoen hitoan bilgunea egiteko aukerarekin. Irteera hau, korredoreari amaiera ezin hobea ematen dio, paraje ikaragarri batekin.

DENBORAK:

·         07:00-Candanchu Pista Grande

·         8:00-Tortiellas

·         8:30-Zona Tuca lepoa

·         10:45-Trabesia hasten den lepoa

·         13:20-Aspeko tontorra

·         15:00-Zona Tuca lepoa

·         16:00-Candanchu Pista grande

MATERIALA:

Kranpoiak, bi piolet, arnesa, kaskua, soka bat, friend batzuk, bi izotz torloju, bi izotz estaka eta aseguratzeko materiala. Azkenean bakarrik erabili genituen bi estakak. Baldintzak nolakoak direnaren arabera, bi iltze ondo etorri daitezke.

JEITSIERA:

Jeitsiera erraza, normalean oinatza egoten da. Jeitsiera hego-mendebalde aldera jeisten dugu,  eskumatara jeisten den tubu bat ikusi arte, malda handiarekin, beherantza Candanchutik datorren bide normala ikusten da. Kanal hau erraza da, baina inklinazio handia dauka, eta askotan elur gogorrarekin (krokis batuzetan PD+ graduazioa ematen diote), baina lasaitasunez jeitsiz, arin heltzen gara eskumatan dagoen lepo batera, aurretik igo dugun bidea ikusiz. Hemetik, aurretik egindako bidea jarraitu, Candanchuko eski estazioko parkingera iritsi arte, kontuz jeisten diren eskiatzaileekin. 

ERREPORTAIA:

Goizeko 6.30tan aterpetik ateratzen gara gosalduta, parkingera bidean, gauzak prestatzeko eta ahalik eta arinen hasteko.

Gauzak prestatzen, eraman behar genuen material guztia ondo prestatzen, gero eskura izateko.

Lehen argiak lepora bidean

Pistak jarraituz lepora ondo iristen gara

Aldapa urdinak jarraitu genituen gorputza ez nekatzeko eta ahalik eta freskoen heltzeko korredorera.

Lepora heldu bezain laster, Aspeko piramidea ikusten dugu, eguzkiaren lehen argiekin.

Gertuago, Edil bidera joaten zaizkigu begiak, zelako lerro estatiko eta bertikala, Rabada eta Navarrok zabaldua, orain dela gutxi arte Piriniotako neguko eskalada zailena, M6 gradukoa.

Gerizpeak

Apurka-apurka, metroak irabazten eta elurratik pausua zabalduz Aspeko ipar aurpegira gerturatuz goaz.

Egindako bidea

Ipar aurpegia

Trabesia hasi baino lehenagoko azken metroak, hementze atseden bat hartu genuen, zerbait jan eta arnesa eta kranpoiak jartzen ditugu, materiala arnesean jarri eta sokarekin ensanblean jartzen gara.

Gorriz jarraitu genuen bidea, urdinez jeitsierako bidea.

Trabesiatik ateratzen, Mikel estaka bat sartu zuen konpromisoa eta arriskutsua zen luze hau igarotzeko.

Behin tubuan sartzen, elurra leunago zegoen eta arazo gabe metro partida irabazi genituen.

Ensamblean jarraitzen dugu, korredorea malda konstantea dauka, 45ºtakoa eta tarte batzuetan 55ºtako malda hartzera iristen da.

Mikel, azken aldian duen sasoi fisikoa erakusten, bera bakarrik zabaldu zauen ia korredore guztia.

Metroak irabazten goazen heinean, tontorrean ematen duen eguzkia ikusten hasten gara.

Igotakoari argazki bat.

Paraje ederra

Midi ingurua, ez dago konparaziorik orain dela bi aste eta gaur eduki genuen eguraldiarekin, egun horretan La Fourcheko korredorea egiten saiatu giñan, baina zorte txarrarekin.

Metroak aurrera doaz, eta gure hankak apurka nekea nabaritzen doaz, ritmo ona eta konstantea jarraitzea garrantzitsua, goikaldera fresko igotzeko.

Azken metroak, elur/izotz geruza gogorrago batekin aurkitzen gara, goiko kornisara heldu baino arinago, zati hau asko gustatu zitzaidan.

Igaro beharreko resalte txikia, hau bukatzen ari da.

Resalteko goikaldetik Mikelek ateratako argazkia, eskuman "Arista de los Murcielagos" famatua.

Igotakoa

Aspeko tontorra, 2645 metro.

Pozik lortutakoarekin eta egunaz gozatzen, goikaldean haizea txikia zenez, zerbait jan, igotzen ziren eskiatzaileekin berba egin, guztiek galdetu ziguten korredorearen egoeraz, eta ia norbait zetorren, arraroa izan arren, egun honetan, hain polita eta eguzkitzuan, geu bakarrik animatu giñan bertara hurbiltzera. Guretzako hobe ;)

Jeitsiera hego-mendebalde aldera jeisten dugu,  eskumatara jeisten den tubu bat ikusi arte, malda handiarekin, beherantza Candanchutik datorren bide normala ikusten da. Kanal hau erraza da, baina inklinazio handia dauka, eta askotan elur gogorrarekin (krokis batuzetan PD+ graduazioa ematen diote), baina lasaitasunez jeitsiz, arin heltzen gara eskumatan dagoen lepo batera, aurretik igo dugun bidea ikusi

Jeitsieran, kontuz eduki behar da pausu batzuetan.

Llena de la Garganta eta Llena del Bozo mendiak

Lehen arnesa jartzeko eta atseden hartu dugun lekura iristen, Tuca Blanca mendia miresten dugun bitartean.

Tarte honetan, eguzkia goizetik eman dio, eta hego orientazioa duen malda bat denez, elur jausi txiki batzuk gertatu dira, ahalik eta arinen igarotzen dugu.

Aspe mendia, eta igotako korredorea, polita benetan.

Behin pistetan sartuak, kontuz euki behar da, eskiatzaileekin, batzuk ez dutela begiratzen eta pistak beraienak direla uste baitute.

Atera eta 9 ordu ondoren bueltatzen gara kotxera, pozik egindako irteera eta egunarekin, baina oraindik elurra ondo transformatzea behar da, ikusita tenperatura eta elurraren baldintzak, hurrengo egunerako Pico del Aguilako NE korredorea pentsatuta geneukan, baina gauzak batu eta Rigloserako norazkoa hartzen dugu.

Espero erreportaia gustatu izana eta Aspeko bide hau ezagutzeko aukera badaukazue, probatzera animatzen zaituztet, ez zaitue damutuko eta.

Hurrengoarte.   

2016_01_31- MIDI D´OSSAU La Fourcheko korredoretik (saiakera)

Midi d Ossakuko tontorra zapaldua genuen, baina uda sasoian, bueltatzeko gogoa geneukan hain ezaguna den La Fourcheko korredoretik.

Zapatu goizean atera giñen, eta hiru ordu terdi ta gero Portalet ingurutik geunden. Portaletean bazkaltzeko eta inongo prisarik gabe igotzeko Pombieko aterpera, negu sasoian librea dena.

Aspaldian fitxatuta geneukan korredore bat zen, oso estatikoa eta Piriniotako klasiko bat, Jon Anderrek esan zidanean joateko, baldintzak hoberenak ez izan arren ez nuen bitan pentsatu.

Tximinien bide normaletik igotako ERREPORTAIA HEMEN

NOLA HELDU

Hona heltzeko Formigal bidea hartu behar dugu ta seinaleak jarraituz mugara heldu. Hemendik 1,5 km jaitsi behar ditugu Aneou-ko parking-era heldu arte, eskuman aurkituko dugu.

DATU TEKNIKOAK

• Ibilbidea: Parking Aneou – Pombie-Couloir Fourche (2530 metrotaraino heldu giñan)-Pombie-Parking Aneou
• Denbora: Aneuko parkingetik Pombiko aterpera 1.15 ordu. Aterpetik korredora hasten den punturaino ordu bat inguru, edurraren baldintzaren arabera.
• Desnibela: Parking Aneou (1.700m), Pombie (2.032m), 2530 metrotaraino heldu giñan.
• Aterpea: Pombie, Neguan alde librea dauka bertan lo egin ahal izateko.
• Zailtasuna: AD+, blokeko pausu bat dauka, IV/IV+ ingurukoa, elurraz tapatuta badago arazorik gabe igarotzen dena, bestela hemen datza zailtasun handiena.  Korredorearen bataz besteko malda 45/450ºkoa da.
• Materiala: Kaskua, arnesa, soka, pioleta eta kranpoiak. Fisureroak eta friendak. Bi estaka eta ankla bat eta bi izotz torloju eraman genituen.

FITXA TEKNIKOA:

ERREPORTAIA

Grand Pic eta Petit Pic Formigaleko pistak pasa eta gero ataratako argazkia

Portaletetik ikusita

Errepidea, betiko moduan, kotxez gainezka, eskiatzaile asko eguna aprobetxetan.

Behin kotxea utzita gauza guztiak atera ta patxadaz prestatu genuen. Behin dena prest izanda ttipi ttapa pombie bidea hartu genuen, hasiera batean zubi bat gurutzatu ta oso erraz ikusten den bide bat jarraituko dugu.

Ez daukagu prisarik eta pisu asko daramagunez lasai lasai goaz parajeaz disfrutatzen

Portalet ingurua metroak irabazten goazen heinean

Soum de Pombiera heltzen apurka apurka, bide oso erraza eta oso ondo seinalatuta dagoena. Soum du Pombiera heltzean, bikote bateri argazki bat ateratzeko eskatzen diegu.

Col de Soum-era heldu orduko, 2.129m altueran dagoena, jaisten hasiko gara aterpera heldu arte, ta bertan Midi handia ikusten hasiko gara bide osotik.

Heldu, gauzak logelan utzi, eta arin baten aterpearen kanpoaldera goaz, korredorea ikustera.

Paraje ederra

Pombie, justu momentu honetan, bide normaletik jeisten zen hiru kideko talde bat ikusi genuen, bi atzean oso astiro, eta bat korrikan. Aterpera heldu zenean, komentatu zigun tontorrera igo zirela bide normaletik, eta jeitsieran arazo asko izan zituztela. Astiro zetorrena, kranpoiarekin gemelo guztia moztu zuen, 8 zentimetro inguruko ebakia eginda, aterpeko botikina ez zegoenez, neuk neraman botikin txiki bat utzi nion, eta tipoa heldu zenean, ahalik eta ondoen garbitu eta gero, sendatu genion, sutura puntu batzuk emanez.

Komentatu ziguten elurraren kalitatea oso txarra zela, elur jausi txikiak zeudela eta oso txarto pasa zutela, bilguneak guztiz tapata, kalitate oso txarra, ez ziguten asko animatu hurrengo egunerako, gainera eguraldi txarra zetorren. =(

Selfie

Bapatean, BIlboko bi mutiko heldu ziren, gure adinekoak, La Fourche egiteko asmoarekin, motibatu giñan eta lau izanda urratsa zabaltzeko hobeto. Kanpoan egin behar zuten lo, eguraldi txarra zetorren eta haizea altxatu zen.

Afaria prestatu genuen eta ondoren aterpe kanpoan izarrak ikusi eta gero goizetik ogera, hurrengo goizean goiz esanatu nahi genuela ahalik eta ahalik eta arinen igotzeko.

Hurrengo goizean 5:30 inguru esnatu ta gosaldu genuen. Aterpetik atera bezain pronto haize bolada handiak eta euria nabaritu genuen. Aterpean denbora apur bat egin genuen, euria apur bat gelditu arte.

07.00tan ateratzen gara, behe lainoa apur bat zabaldu zen eta ritmo onean metroak irabazten goaz. GPSan generaman track eta hori jarraituz, altura hartzen dugu.

Korredorea hasten den puntura gerturatuz

Jon Ander, Alvaro, Arri eta neu, bilgune batean

Hemen ensanblean lotzen gara.

Hasiera batean eskumara gehiegi zabaldu giñen eta Peygeretik datorren ertzera ateratzen gara, behe lainoak pasada txarra jokatu zigun. Ahalik eta arinen jeitsi eta berriz korredoretik gora.

Argazki gutxi atera genituen

Argazki honetan ikusten da, elurraren baldintza kaskarra, dena elur oso biguina, izotz falta, elurra jausten denbora guztian. Bilgune bat egin genuen eta ahalik eta hoberen rapelatu genuen.

Eta lainoa, laino asko.

Aterperantza jeisten, gaurkoa ez zen eguna, bueltau beakogu.

Botikina utzi genien tipoek utzitako opari bat, Madrilekoak ziren, eta nola ez, oso ondo sartu zitzaigun, ardo apur batekin ere utzi zigutela.

Col du Souzomnera bidean

Jeisten genuen bitartean, bapatean lainoa zabaldu eta Portaleta ikusi genuen.

Jeisten

Ezin izan genuen tontrorra lortu, baina oso gustora ibili giñen, gauza berriak ikasiz eta Arri eta Alvarorekin laguntasuna sortuz, laurak batera joan giñen gero Jacara bazkaltzera. Aupa EKIPO!!!

Udan egon giñeneko erreportaiaren bideoa.

Hurrengorarte!